محمد منصورنژاد

در مقدمه نوشتار پس از طرح مساله، تامل دقیقی در باره مفهوم اخلاق اجتماعی شده و تاکید شد که اخلاق اجتماعی در عرض اخلاقفردی قابل فهم است. این معنای از اخلاق اجتماعی با اصطلاح اتیک قرابت داشته و متاسفانه در ادبیات اخلاقی ما مسبوق به سابقهنیست. با این وصف آیا مضمون و محتوای اخلاق اجتماعی را می توان از نصوص دینی و شیعی چون صحیفه سجادیه استخراج نمود؟ پاسخمثبت بدین پرسش در قسمت های دیگر مورد توجه قرار می گیرد. در بخش دوم با نقل فرازی از صحیفه سجادیه نکات متعددی در باره اخلاق اجتماعی مورد مداقه قرار گرفته و به پرسش های روزگار ما درموضوع با ابتنای به متن صحیفه پاسخ داده می شود. از جمله بحث افشاگری، اختلاف، آفات زبانی و راه حل ها، مطلق بودن یا نبودن احکام اخلاق اجتماعی و.... در بخش پایانی بر اساس مباحث قسمت های پیشین، نتایجی در موضوع اخلاق اجتماعی استخراج و استنباط شده است.

اخلاق، اخلاق اجتماعی، صحیفه سجادیه، امام سجاد، عدالت، افشاگری، اختلاف، زبان