اهمیت مصرف کود های حیوانی بر افزایش عملکرد خرما در خاکهای شنی

منطقه جیرفت و کهنوج یکی از قطب های مهم کشاورزی کشور می باشد این منطقه با داشتن حدود 04444 هکتار، نخلستان وتولیدی به میزان 241104 تن ، در سال مقام اول کشور را به خود اختصاص داده است . باغات این منطقه اکثرا دارای خاکی با بافتسبک و فقیر از ماده آلی ، PH بالا، ظرفیت پایین نگهداری آب و ضعیف از نظر عناصر غذایی می باشد . در سال های اخیر وقوعپدیده خشکسالی شدید،در منطقه که سبب کاهش رطوبت نسبی ، کاهش کمی و کیفی آب آبیاری ، افزایش تبخیر ، افزایش درجهحرارت ، و افزایش وزش باد های گرم شده است به کمک خواص نامطلوب خاک باغات سبب کاهش کمی و کیفی محصول خرما درمناطق خرما خیز کشور از جمله منطقه جیرفت و کهنوج شده است به طوری که چندین سال است بر اثر تشدید فاکتورهای نامساعد اقلیمی و نیز شرایط نامطلوب خاک و عدم مدیریت صحیح باغات ،موجب بروز عارضه خشکیدگی خوشه خرما شده است که سالیانه به طور متوسط بیش از 04 درصد محصول خرما را از بین می برد . علت اصلی این عارضه از دست دادن آب زیاد از درخت می باشد و هرعاملی که این هدر روی آب از درخت را تشدید کند موجب شدت عارضه شده و هر عاملی که موجب حفظ آب و تامین آب و افزایشراندمان آب ، آبیاری شود موجب کاهش عارضه و افزایش کمی و کیفی خرما می گردد یکی از این عوامل ، افزایش ماده آلی خاک باغات به طرق مختلف از جمله به وسیله مصرف کودهای حیوانی، می باشد بر همین اساس در آزمایشی اثر کود های حیوانی و عنصر پتاسیم را بر عملکرد و کیفیت خرمای کلوته ،در منطقه جیرفت و کهنوج مورد بررسی قرار گرفت

Keywords:

خرما , ماده آلی , پتاسیم , عملکرد