بررسی کارایی خاک پوش سنگ و گیاه بر ذخیره رطوبتی خاک در کمربند سبز جنوب مشهد
عنوان مقاله: بررسی کارایی خاک پوش سنگ و گیاه بر ذخیره رطوبتی خاک در کمربند سبز جنوب مشهد
شناسه ملی مقاله: JR_JIRCSA-11-4_004
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_JIRCSA-11-4_004
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
مریم شاهرخی - M.Sc. Student, Department of Range and Watershed Management, Faculty of Natural Resources and Environment, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
محمدتقی دستورانی - Professor, Department of Range and Watershed Management, Faculty of Natural Resources and Environment, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
محمد فرزام - Professor, Department of Range and Watershed Management, Faculty of Natural Resources and Environment, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
سعیده خاقانی - Ph.D., Department of Reclamation of Arid & Mountain Regions, Faculty of Natural Resources, Tehran University, Tehran, Iran
خلاصه مقاله:
مریم شاهرخی - M.Sc. Student, Department of Range and Watershed Management, Faculty of Natural Resources and Environment, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
محمدتقی دستورانی - Professor, Department of Range and Watershed Management, Faculty of Natural Resources and Environment, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
محمد فرزام - Professor, Department of Range and Watershed Management, Faculty of Natural Resources and Environment, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
سعیده خاقانی - Ph.D., Department of Reclamation of Arid & Mountain Regions, Faculty of Natural Resources, Tehran University, Tehran, Iran
قرار گرفتن ایران بر کمربند خشک جهان و خشکسالیهای اخیر لزوم افزایش بهرهوری از آب خصوصا در پروژههای احیاء طبیعت از جمله طرحهای کمربند سبز شهرهای بزرگ کشور را دوچندان نموده است. لذا بررسی و تحقیق در خصوص یافتن راهکارهایی که بتواند هدررفت رطوبت خاک را کاهش داده و نیاز گیاهان به آب را تعدیل نماید ضرورتی انکار ناپذیر است. بر این اساس هدف از تحقیق حاضر ارزیابی کارایی خاک پوشهای سنگ و بقایای گیاهی بر نگهداشت رطوبت خاک چالههای گیاهی کشت شده در کمربند سبز جنوب مشهد است. برای این منظور دو تیمار آبیاری در سه بلوک شامل تیمارهای خاک پوش سنگ، خاک پوش بقایای گیاهی و شاهد در مجموع به مساحت ۵/۱ هکتار با ۹ گونه (دغدغک، داغداغان، زالزالک، جارو، توت، سنجد تلخ، سرو، زبان گنجشک، کام تیغ) و چهار تکرار در هر بلوک کشت شد. بلوکها بر اساس یک برنامه آبیاری مشخص و از پیش تعیین شده آبیاری شد و با اندازه گیری مرتب رطوبت و دمای خاک و نیز میزان زنده مانی و رشد گونههای کشت شده در طول تحقیق تاثیر خاک پوشهای استفاده شده بر ذخیره رطوبت و دما و نیز استقرار و رشد گیاهان بررسی شد. نتایج نشان داد تیمار مالج سنگ در بیش تر گونهها با تفاوت معنی داری در حد ۹۹ درصد رشد بهتری دارند. هم چنین از نظر نگهداشت رطوبت خاک پوش گیاهی در روزهای ابتدایی پس از آبیاری دارای اختلاف معنی داری با سایر تیمارها بود ولی با گذشت زمان وضعیت ذخیره رطوبت در خاک پوش سنگ وضعیت بهتری نشان داد. از نظر زندهمانی تفاوت معنی داری بین تیمارها مشاهده نشد. در نهایت با توجه به نتایج حاصل شده و از آن جایی که خاک پوش سنگی علاوه بر میزان تاثیر، هم از نظر تهیه و اجرا و هم از نظر ماندگاری در عرصه دارای ارجحیت است، میتواند به عنوان راهکار مناسبتر پیشنهاد شود.
کلمات کلیدی: Stone mulch, plant mulch, soil moisture, Mashhad, مالچ سنگ, مالچ گیاه, رطوبت خاک, مشهد
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1923342/