بررسی گازهای آلاینده حاصل از فعالیت صنعت کاشی و سرامیک به عنوان اصلی ترین عامل تغییر اقلیم در ایرانمطالعه موردی کارخانه کاشی نجف آباد

صنعت کاشی یکی ازصنایع مهم ایران به شمارمی رود، این صنعت طی 54 سال گذشته 852 برابر شده است. کارخانههای کاشی متعددی در نجف آباد وجود دارند که از قدرت آلایندگی بالایی برخوردار می باشند. بنابراین ضروری است که وضعیت این کارخانه-ها از نظر میزان تولید آلایندهها بخصوص دی اکسید کربن که یکی از عوامل تغییر اقلیم می باشد بررسی گردد. بدین منظور کارخانه ای در 82 کیلومتری غرب اصفهان واقع در نجف آباد انتخاب و وضعیت آلایندگی آن بررسی شد. ابتدا آلاینده هایی همچوناکسیدهای کربن، نیتروژن، هیدروکربن اندازه گیری شده و غلظت آنها در سه کوره و یک اسپری درایر با هم مقایسه گردیدهمچنین روند آلایندگی مورد بررسی قرار گرفت. انتشار ذرات در بخش کاشی و سرامیک به دو حالت دیده می شود: اول پخش ذرات فرار از انبارسازی مواد خام و پودری در هوای باز و دوم گازهای منتشر شده از دودکشها که طی مراحل آسیاب کردن،اسپری درایر، پرس کردن، خشک کردن، لعاب دادن و پخت. نتایج این تحقیق بیانگر آن است روند آلایندگی کوره ها در سالهایمورد مطالعه یکسان نمی باشد. از مهمترین نتایج، تشابه میزان دی اکسید کربن در کوره شماره 4 سال 28 و کوره شماره 1 سال 22 و همچنین مشابه بودن انرژی گرمایی خالص و ناخالص سوخت در همین کورهها بوده است. اکسید نیترو ژن در اسپری درایر 2، و کوره 4 ppm 45 ثبت شده (استاندارد برای این اکسید عدد ppm 043 است) در حالی که در سال 22 این عدد حدود 43 بوده است. هیدروکربن در اسپری درایر ثبت شده و در کورهها صفر بوده است. دی اکسید سولفور در سال 22 بالا و در سال 28 این رقم صفر بوده است. روند دی اکسید کربن در سال 28 نسبت به سال 22 کمتر شده است. یکی از دلایل این کاهش می تواند تعمیر کوره 4 و تعویض اجزای آن همچون آجر و پنبه نسوز باشد

Keywords:

گازهای گلخانه ای , دی اکسید کربن , تغییر اقلیم , کوره , اسپری درایر , صنعت کاشی و سرامیک