مستعان محمدپور - دانش آموخته دکترای عمومی دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد
حسین کاظمی - دانشیار گروه علوم درمانگاهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد
حسین نورانی - دانشیار گروه پاتوبیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد
حسن برجی - استاد گروه پاتوبیولوژی دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد

مقدمه: کرم‎ها پاسخ‎های‎ای‎منی نوع دوم را فعال می‎کنند که منجر به ترشح سایتوکاین‎های IL۴,۱L۱۳. می‎گردند و‎ای‎ن سایتوکاین‎ها منجر به محافظت میزبان از طریق ترمیم بافت، کنترل التهاب و دفع کرم‎ها می‎گردند. مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر‎ استفاده از آنتی­ژن­های سوماتیک نماتود مارشالاژیا مارشالی بر التیام زخم­های تمام ضخامت پوستی در موش صورت گرفت.روش کار: در‎ای‎ن مطالعه تعداد ۷۲ قطعه موش به گروه A، B، C و D تقسیم شدند. زیرگروه­های A آنتی ژن با دوز µg ۴۰ به ازای هر موش، زیرگروه­های B آنتی­ژن با دوز µg ۲۰ به ازای هر موش، زیرگروه­های C ادجوانت آلوم دریافت نمودند و زیر گروه­های D به عنوان کنترل منفی در نظر گرفته شدند. ۲۴ ساعت پس از‎ای‎جاد زخم­ها، موش­های گروه آزمایش با آنتی­ژن و ادجوانت آلوم به صورت تزریق زیرپوستی در چهار طرف زخم تحت درمان قرار گرفتند. جهت ارزیابی ژئومتریک در روز­های صفر، ۱، ۳، ۶، ۹، ۱۲، ۱۵، ۱۸، ۲۱، تصاویر دیجیتال تهیه شد. عکس­های حاصل با نرم افزار Image J مورد بررسی قرار گرفتند.نتایج: اختلاف معنی داری از نظر درصد انقباض زخم و التیام زخم و میزان نفوذ سلول­های آماسی در گروه درمانی با دوز µg ۲۰ از آنتی­ژن مشاهده شد)۰۵/۰ ≥ P )نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می­دهد که کاربرد آنتی ژن­های سوماتیک نماتود مارشالاژیا مارشالی با دوز µg ۲۰ به صورت تزریق زیرپوستی سبب تسریع روند التیام زخم می­شود.

مارشالاژیا مارشالی, زخم, التیام, موش