رضا چراغی - Science and Research Branch, Islamic Azad University, Tehran, Iran

آزادی انتقال املاک به عنوان یکی از برجسته ترین مصادیق موضوعات حقوق قراردادها به وسیله قوانین مالیاتی تحدید می شود. قانون مالیات های مستقیم ایران، انتقال املاک با هرنوع ماهیت حقوقی (بیع (م ۵۹)، معاوضه (م ۶۳)، هبه (مواد ۱۱۹ تا ۱۲۸)، ارث (م ۱۷)  و...)، اعم از رسمی (مواد ۵۲، ۵۹ و ۱۸۷) و غیر رسمی (مواد ۵۲، ۵۹، ۶۱، ۶۴، ۷۱، ۷۴، ۷۸ و ۸۰ ) را مشمول مالیات دانسته است. اعم از آنکه با هدف کسب و کار واقع شوند یا غیر آن(اطلاق مواد ۵۲، ۵۹ و ۷۷). چنین وضعی موجب تعرض نامشروع قوانین مالیاتی به حاکمیت اراده و آزادی قراردادی بوده و از طرفی مانع تحقق اهداف باز توزیعی مالیات شده است. سوال اساسی آن است که وضع مالیات بر انتقال املاک در چه صورتی با آزادی های حقوقی اشخاص برخورد نمی یابد.  روش اصلی این تحقیق مطالعات کتابخآن های است. در نتیجه ارتباط تحقیق با عملکرد ارگان های مالیاتی، تحقیقات میدانی نیز مورد توجه بوده است. به عنوان نتیجه، تفکیک میان قراردادهای حرفه ای انتقال املاک (مبتنی بر کسب و کار) از قراردادهایی که برای رفع حوائج شخصی (غیر حرفه ای) انعقاد می یابند و مشمولیت مالیاتی گروه اول، می تواند مانع برخورد فوق شود.

Freedom of Contract, Professional Real Estate Transfer Contract, Tax Law, Taxes and Business., آزادی قراردادی, حقوق مالیاتی, قرارداد حرفه ای انتقال املاک, مالیات ها و کسب و کار.