لیلا سیاح جهرمی - بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی فارس، شیراز
احمد حاتمی - پژوهشگر، بخش تحقیقات منابع طبیعی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان فارس، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، شیراز، ایران

دریاچه های طشک و بختگان قسمتی از پناهگاه حیات وحش بختگان می باشند که وسعت آن ها بر اساس کنوانسیون رامسر ۱۰۸۰۰۰ هکتار اعلام شده است. این دریاچه ها دومین دریاچه های بزرگ ایران و دارای تنوع زیستی بسیار خوبی از گیاهان و جانوران که شامل ۱۳ خانواده، ۳۶ جنس و ۵۳ گونه گیاهی و همچنین ۴۶ گونه پستاندار، ۲۱۸ گونه پرنده ، ۳۶ گونه خزنده و ۳ گونه دوزیست و تعداد ۲۳ گونه ماهی می باشند. این دو دریاچه از مهم ترین بوم سازگان های آبی بوده که از تنوع زیستگاهی فراوانی برخوردار بوده و به علت دارا بودن ذخایر مطلوبی از آبزیان، محل مناسبی برای زمستان گذرانی، تخم گذاری و تولید مثل پرندگان مهاجر هستند. متاسفانه طی دو دهه اخیر تحت تاثیر عوامل محیطی مانند خشکسالی و به خصوص عوامل انسانی آسیب بسیاری دیده اند. با احداث سه سد درودزن، سیوند و ملاصدرا با ظرفیت ۵/۱ میلیارد متر مکعب بر روی دو رودخانه کر و سیوند دو دریاچه به طور کامل خشک شده اند و تنوع زیستی منطقه در حال نابودی است. هدف از این مقاله بررسی اهمیت دو دریاچه بختگان، طشک و شناساندن این دو دریاچه مهم به مردم، جامعه علمی و مدیران اجرایی کشور، هم در زمان پر آبی و هم در شرایط فعلی است که از ۱۸ سال قبل تا کنون هر دو دریاچه رو به خاموشی رفته و خشک شده است.

استان فارس, دریاچه طشک, دریاچه بختگان, سد درودزن, سد سیوند