ولی الله نصیری - استادیار گروه ادیان و عرفان، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
سیمین یاری - دانشجوی دکتری ادیان و عرفان، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران

ژان بودن، فیلسوف و حقوقدان مشهور فرانسوی در قرن شانزدهم است. ماهیت دقیق عقاید دینی وی به دشواری قابل تشخیص است؛ اما بر اساس آثار وی و شواهد موجود می توان گفت وی با وجود دفاع از کلیسای کاتولیک و انتساب خود به آن، انتقاداتی را بر بعضی آداب و رسوم مذهبی اقتدار پاپی و ... داشته است. جستار حاضر با استفاده از روش کتابخانه ای، اسنادی و تحلیل محتواست. هدف در این پژوهش، بررسی دیدگاه های ژان بودن درباره دین است. وی از تکثر عقاید بیزار بود و وجود یک دین را در برابر وجود دین های متکثر ترجیح می داد؛ زیرا به وحدت معتقد بود. او گفتگوی ادیانی و زمینه مشترک ادیان را فراهم کرد. به دین طبیعی در تقابل با دین وحیانی باور داشت؛ درنتیجه دینی که او به آن باور داشت و آن را برای همگان در دسترس می دانست، دین حقیقی بود. دین حقیقی را روی آوردن خالصانه روح به سوی خدای متعال می دانست. با وجود تکثر موجود در طبیعت، بر اساس هماهنگی طبیعت کوشید همان الگو را برای هماهنگی و سازش و مدارای کل جهان در نظر بگیرد که مدارای دینی یکی از آنهاست. کلیدواژه ها: ژان بودن، گفتگوی ادیان، مدارا، دین.

ژان بودن, گفتگوی ادیان, مدارا, دین