طراحی پارامترهای محصول با استفاده از مدلسازی ریاضی و مقایسه آن با روش تاگوچی

مبحث ورود کیفیت به چرخه ساخت یک محصول ، موضوع جدی و مهمی است که تا مدتها مورد بحث کارشناسان قرار گرفته بود . هر چه این ورود ، به مراحل انتهایی چرخه تولید نزدیکتر باشد ، بهره وری پایین تر و هزینه بالاتری خواهد داشت . در نهایت ، مرحله بهینه برای ورود مبحث کیفیت به چرخه تولید ، اولین مرحله این چرخه ، یعنی مرحله طراحی پارامترها می باشد . این کار برای اولین بار توسط تاگوچی و در مبحثی تحت عنوان طراحی نیرومند صورت گرفت . در این مقاله ابتدا روش تاگوچی برای طراحی پارامتر به منظور نیرومندسازی محصول ارائه می شود . سپس مزایا و معایب این روش مورد بررسی قرار می گیرد . برای رفع معایب روش تاگوچی و نیز تکمیل آن درجهت تولید محصول با کیفیت ( و نه تنها نیرومند ) ، روش نظام مندی در قالب مدلسازی ریاضی ارائه می گردد . در مدلسازی ریاضی ابتدا هدف طراح از طراحی محصول بر اساس شاخصهای هزینه ای و کیفی مشخصشده و سپس براساس هدف تعیین شده، مدل متناسب با آن هدف به کار می رود . در نهایت به جای مشخص نمودن صریح و مستقیم نوع پارامترها ، شاخصهایی از این درجات مانند هزینه و یا کیفیت آنها معین می شود و درجه ای برای پارامتر انتخاب خواهد شد که حداکثر نزدیکی به این شاخصها را داشته باشد .

Keywords:

طراحی پارامتر , روش تاگوچی , طراحی نیرومند , مدلسازی ریاضی