نگین خاوری نژاد - دانشجوی کارشناسی رشته آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان واحد اروند، آبادان، ایران
کوثر شاهرخ - دانشجوی کارشناسی رشته آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان واحد اروند، آبادان، ایران
محمد مکوندی - مدرس گروه علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان واحد اروند، آبادان، ایران

هدف پژوهش حاضر بررسی مزایا و معایب ارزشیابی توصیفی در دوره ابتدایی می باشد. این تحقیق به روش مروری تالیف شده است. ارزشیابی توصیفی، روشی است که برای توصیف و تحلیل جوانب کیفی و کمی مسائل مورد استفاده قرار می گیرد. این روش، ابتدا در حوزه آموزش و پژوهش به کار گرفته شد و سپس به طور گسترده در دیگر حوزه ها نیز مورد استفاده قرار گرفت. تاریخچه ارزشیابی توصیفی به قرن ۱۹ برمی گردد و در زمانی که نیاز به ارزیابی و توصیف جامع وضعیت و نتایج به وجود آمد، علم شناسان و محققان از ارزشیابی توصیفی برای توصیف و تحلیل وضعیت ها و رویدادها استفاده می کردند. امروزه، ارزشیابی توصیفی به کمک روش های کیفی و کمی می تواند به دقت و قابل اعتماد بیشتری دست یابد. به طور کلی، ارزشیابی توصیفی به عنوان یک روش مفید در توصیف و تحلیل وضعیت ها و موضوعات مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به این که ارزشیابی وسیله‎ای است برای تعیین هدف‎های معلم به منظور تدریس، و هم وسیله‎ای برای ایجاد انگیزه بیشتر در یادگیری دانش‎آموزان است. به عبارت دیگر در نظر گرفتن ایام خاصی برای ارزشیابی و تعیین نمره حاصل از آن، ملاک یادگیری فرد در طول دوره آموزش جایز نیست و این موضوع باید بررسی شود.

مزایا و معایب، ارزشیابی توصیفی، دوره ابتدایی