ظلومی و جهولی انسان در متون تفسیری و عرفانی
عنوان مقاله: ظلومی و جهولی انسان در متون تفسیری و عرفانی
شناسه ملی مقاله: JR_PERLIT-48-196_001
منتشر شده در در سال 1384
شناسه ملی مقاله: JR_PERLIT-48-196_001
منتشر شده در در سال 1384
مشخصات نویسندگان مقاله:
خلاصه مقاله:
مفسران قرآن کریم در تفسیر آیه۷۲ سوره احزاب، در شرح وتوضیح کلمات ظلوم و جهول با وجود اختلاف نظرهایی، در این نکته اتفاق دارند که انسان با حمل بار امانت الهی که فوق طاقت او بوده است، در حق خود ستم روا داشته و نسبت به صعوبت و عظمت بار امانت و عاقبت حمل آن نادان بوده است. هر چند ظاهر این تعبیر با توجه به بار معنایی کلمات یاد شده نوعی توبیخ و نکوهش در حق انسان تلقی می گردد؛ اما در ادبیات عرفانی این اوصاف به گونه ای تاویل و تفسیر شده اند که نه تنها مایه ذم و قدح انسان نیستند بلکه عین مدح و نعت او نیز هستند. مقاله حاضر سعی دارد تا با تحلیل برخی متون ادبی این کلمات را از منظر عرفانی مورد بحث و بررسی قرار دهد.
کلمات کلیدی: امانت, انسان, ظلوم, جهول, عرفان, تفسیر, تاویل
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1925494/