«ساموئل بکت» (Samuel Beckett)یکی از نویسند گان نامی قرن بیستم است که توانسته نظر محققان زیادی را به خود جلب کند. گرچه وی آثار ادبی کمی از خود به جا گذاشته ، ولی همین آثار اندک، از جنبه های مختلفی مطالعه شده اند. در این جستار، نمایشنامه «آخر بازی» از منظر ذن بوداییسم بررسی شده است. بدین منظور، نخست مراحل مختلف ذن بوداییسم بیان شده، سپس با قدری تامل در دیالوگ، صحنه آرایی، شخصیت پردازی، رفتار و نگرش شخصیت ها ی داستان، نکات مشترکی میان ذن و این اثر پیدا شده است. بدین ترتیب می توان «آخر بازی» را شاهکار ادبی و نویسنده آن را یک نابغه نامید؛ نابغه ای که زندگی، فرهنگ و تمدن غرب او را از ذن بوداییسم- که یک مکتب شرقی محسوب می شود- بی بهره نگذاشته است. با این که ذن، نوعی مذهب و یا به عبارت دیگر، نوعی فلسفه به شمار می آید، ولی می توان رگه های آن را در نمایش نامه «آخر بازی»  هم پیدا کرد.

آخر بازی, ذن بوداییسم, کوآن, دوگانگی, وحدانیت, خود و خواسته ها, نیروانه