شخص مذاکره کننده نیز باید متصف به صفت های معین و مشخص باشد که در صورت جمع آن شرایط سهم به سزائی در جلوگیری از تنش های بین المللی و پیشرفت آن خواهد داشت.از این رو می باید ارزش واقعی و اهمیت مطلوب این روش به صورت مطلوب احراز و ظرافت های آن به ضمیمه درک و مقررات آن به صورت صحیح عمل شود.مذاکره به عنوان یکی از روش های بین الدول در حل مسالمت آمیز اختلاف های بین المللی است که به لحاظ برخورداری آن از قدرت تاثیر گذاری مطلوب،مورد اقبال جامعه بین المللی است. توسل به این روش،بعضا به عنوان یگانه راه حل و بعضا نیز به عنوان پیش شرط اقدام به سایر طرق حقوقی است.علیرغم تغییرات شگرف در بخش های مختلف دیپلماسی که با سیر زمان صورت گرفته است تغییر چندان ملموس و فاحشی در این روش نسبت به زمان گذشته به چشم نمی خورد.لیکن

مذاکره