تشعب و گوناگونی علوم و فنون در روزگار معاصر سبب گردیده است که ارتباط و پیوستگی شاخه های دانش بشری کمتر مورد عنایت صاحب نظران قرار گیرد؛البته پیدایش رشته های ترکیبی و نیز گسترش فلسفه علم در حقیقت، تلاشی است برای یافتن رشته های پیوند و تناسب میان انواع علوم و فنون. مقاله ی حاضر درصدد است تا نوعی مفاهمه و تطبیق میان«شعر»و«فلسفه» برقرار کند و مبانی، روشها و اهداف این دو شاخه مهم دانش بشر را با یک دیگر بسنجد-هر چند که شعر، پندارگرا، اما فلسفه، واقع بین تلقی می شود.