کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ ش که بوسیله انگلیسی ها طراحی و زمینه سازی و به دست عوامل وابسته به آنها اجرا شد محصول تغییر سیاست خارجی انگلیس در ایران پس از جنگ جهانی اول بود.انگلیسی ها که از طرفی مجبور به تخلیه قوای خود از ایران و از سویی نیازمند به حضور یک نیروی نظامی مطمئن در ایران-که اولاحامی منافع آنها باشد و ثانیابتواند از نفوذ کمونیسم و پیدایش یک رژیم طرفدار شوروی یا وابسته به آن جلوگیری کند- بودند ابتدا قرارداد مشهور ۱۹۱۹ را تنظیم کردند اما وقتی که از تصویب نهایی آن نامید شدند برای تحقق اهداف خود به فکر انجام کودتا افتادند.زمینه سازی برای اجرای این کودتا تقریبایک سال به طول انجامید.ابتدا کابینه مشیرالدوله تحت فشار قرار گرفت و ساقط شد سپس افسران روسی از نیروی قزاق اخراج شدند و جای خود را به فرماندهان مطیع انگلیس دادند و سپس فرماندهان نظامی و سیاسی کودتا یعنی رضاخان و سید ضیاء انتخاب شدند.در طول این یکسال شگرد انگلیسی ها بزرگ نمایی خطر کمونیسم و احتمال حمله قریب الوقوع بلشویستهای جنگل های شمال ایران-شاخه کمونیست نهضت جنگل-بود که تاثیری فوق العاده نهاد و از لحاظ ذهنی زمینه پذیرش کودتا در ایران و بویژه نزد احمدشاه و درباریانش فراهم آورد.