سید سیاوش موسوی رکعتی - .................

پژوهش مزبور یک پژوهش کمی است که با روش پیمایش انجام شده است. در این پژوهش، هدف آن بود تا با رتبه بندی ساختارهای مختلف جامعه ی ایران، و رتبه بندی شاخص های آن ها، اولویت هر کدام را در میزان توسعه نیافتگی جامعه ی ایران نشان دهیم؛ که نتایج ذیل حاصل آمد: مقایسه ی میانگین رتبه ها بر اساس آزمون فریدمن نشان می دهد که مهم ترین شاخص های توسعه نیافتگی از نظر افراد مورد مطالعه، به ترتیب ساختار اجتماعی۸۹/۵، ساختار فرهنگی۰۶/۵، ساختار جغرافیایی۲۷/۳، ساختار اقتصادی۰۹/۳، ساختار حقوقی۲۹/۲ و ساختار سیاسی۴۰/۱ می باشد. همچنین در بین شاخص های ساختار اجتماعی به ترتیب پارتی بازی و رانت خواری۸۳/۷، فردگرایی۳۱/۶، سنتی و محافظه کار بودن۲۶/۶،انتقادناپذیری۱۸/۶، بی تفاوت بودن۱۴/۶، در بین شاخص های ساختار فرهنگی به ترتیب قوم گرا بودن افراد ۹۶/۶، دروغگو، حسود، ریاکار و متملق بودن ۶۴/۶، بیگانگی با تاریخ ۳۳/۶، در بین شاخص های ساختار جغرافیایی به ترتیب تحریم های خارجی۰۲/۴،دخالت بیگانه گان۶۴/۳،موقعیت استراتژیک۵۲/۳، حملات بیگانه گان۴۹/۳، در بین شاخص های ساختار اقتصادی به ترتیب عدم رشد فن آوری و پیشرفت صنعتی۱۸/۵، عدم تحصیلات عمومی رایگان۹۹/۴، عدم درآمد کافی۳۴/۴، عدم رشد اقتصادی۵۷/۳، را در میزان توسعه نیافتگی جامعه ایران ایفاء نموده اند.

مفاهیم کلیدی: ایران, توسعه نیافتگی, ساختار جغرافیایی, اجتماعی, اقتصادی, فرهنگی, سیاسی و حقوقی