معصومه السادات ابطحی - استادیار گروه علوم تربیتی،دانشکده تعلیم و تربیت اسلامی، واحد علوم تحقیقات،دانشگاه آزادسلامی،تهران،ایران
سمیه سلمانی کله - مربی گروه علوم تربیتی،دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی،واحد پیشوا،دانشگاه پیام نور،تهران،ایران
پروانه فتحعلی بیگی - دانشجوی دکتری گروه علوم تربیتی،رشته برنامه ریزی درسی،واحد علوم تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، معلم پایه ششم ابتدایی استان تهران،ایران

تعلیم و تربیت در زندگی بشر، مهمترین و اساسیترین جنبه زندگی است؛ به گونه ای که هرگونه انحراف در آن، باعث انحراف در همه امور زندگی میشود. تواناییهای انسان در زندگی بروز و ظهور پیدا میکند و انسانیت انسان تحقق مییابد. در اسلام به این موضوع مهم توجه بسیار شده و قواعد مناسبی برای رشد انسان تعیین شده است.در زمان حاضر که عصر اطلاعات و عصر استفاده از رایانه و شبکه های مبتنی بر آن است، شناخت فضای مجازی و استفاده به موقع و صحیح از آن، برای تربیت صحیح، لازم و ضروری است.در این پژوهش قصد داریم تا با بررسی آموزه های دینی تعلیم و تربیت به بررسی آموزش مجازی و فرصتها و تهدیدهای آن بپردازیم تا با شناخت صحیح فضای مجازی و استفاده صحیح از آن و تقویت آموزه های دینی بتوانیم از آسیبهای تربیتی فضای مجازی بکاهیم.از مهمترین ویژگیهای فضای مجازی،می توان به بعد انعطاف پذیری،ایجاد انگیزه،ایجاد استقلال، تعامل با محتوا و تعامل با افراد اشاره کرد.روش تحقیق حاضر از نوع کیفی است که با روش تحلیل محتوا کدگذاری توصیفی انجام شده است.

آموزش مجازی، تعلیم و تربیت اسلامی،آموزه های دینی،معلم،شاگرد