شبنم بیات - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی آموزشی، گروه علوم تربیتی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایران

هدف این پژوهش بررسی برخی مشکلات رفتاری ناشی از گوشه گیری و انزوا در دانش آموزان بود. روش پژوهش از نوع توصیفی کیفی و از نوع تحقیقات مروری است. گوشه گیری و انزوا یکی از مهم ترین مشکلات دانش آموزان در جوامع کنونی است . از نظر روان شناسی به حالتی که کودکان دائما ترجیح می دهد فعالیت های خود را به تنهایی و بدون حضور دیگران انجام دهد گوشه گیری گفته می شود. دانش آموزان گوشه گیر ترجیح می دهد که به تنهایی بازی کند، کمتر در جمع حضور پیدا می کند و می توان علائمی از اختلالات کم رویی و خجالتی بودن را در آنان مشاهده کرد چرا که این موارد کاملا با یکدیگر در ارتباط هستند. در سنین ابتدایی زندگی یعنی بین سن یک تا دو سال عمدتا والدین شخصیت کودک را شکل می دهند اما از این سن به بعد کودک است که در تعامل با دیگران و بازی با هم سن و سالان خود موارد زیادی را یاد گرفته و می آموزد. گوشه گیری در کودکان در دسته های گوناگونی قرار می گیرد.

رفتار انزواطلبی، افسردگی، اضطراب، انگیزه تحصیلی، حس تعلق به مدرسه، مسئولیت پذیری اجتماعی .