فاطمه شهریاری - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی گرایش عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهرایران
سوران رجبی - دانشیار، دانشکده علوم انسانی دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران

زنان سرپرست خانوار در معرض آسیبهای مختلف روانشناختی و اجتماعی هستند که کیفیت زندگی آنها را تحت تاثیر قرار میدهد. از این رو این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش مهارتهای زندگی بر افزایش امید به زندگی زنان سرپرست خانوار شهر برازجان اجرا شد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربری و از لحاظ روش اجرا،نیمه تجربی بودکه درآن ازطرح پیش آزمون، پس آزمون باگروه کنترل وگروه آزمایش و با گمارش تصادفی آزمودنیها استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان سرپرست شهر برازجان بود. برای تعین حجم نمونه از روش نمونه گیری هدفمند و در دسترس استفاده شد و تعداد ۳۰ نفر بر اساس معیارهای ورود به مطالعه بعنوان حجم نمونه ۱۵) نفر گروه کنترل، ۱۵ نفر گروه آزمایش) در نظر گرفته شد. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه امید به زندگی اسنایدر((۱۹۹۱استفاده شد . در این پژوهش گروه آزمایش، به مدت ۸ جلسه ۷۰ دقیقه ای تحت آموزش مهارتهای زندگی برگرفته از ورنون، ۱۳۹۲ قرار گرفت. از تحلیل کوورایانس تک متغیری برای آزمون فرضیه پژوهش استفاده شد. این داده ها به وسیله نرم افزار تحلیل آماری SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها این پژوهش نشان داد که آموزش مهارتهای زندگی برافزایش امید به زندگی و ابعاد آن (تفکر عاملی و تفکر راهبردی) تاثیر معناداری دارد(.(P<۰/۰۵ از یافته های این پژوهش میتوان نتیجه گرفت که آموزش مهارتهای زندگی باعث افزایش امید به زندگی زنان سرپرست خانوار شهر برازجان میشود.

مهارت های زندگی ،امید به زندگی ،زنان سرپرست خانوار