سیدمصطفی حسینی - دکتری جامعه شناسی، گروه های اجتماعی
حسین حسن پوردهنوی - دکتری علوم سیاسی
مژگان شریفی - کارشناسی ارشد روانشناسی
محمد مرشدزاده - دانشجوی دکتری حقوق بین الملل عمومی، گروه حقوق، دانشکده حقوق و علوم اداری، واحد قائم شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، قائم شهر، ایران

خود کار آمدی اجتماعی به باور افراد در مورد توانایی هایشان برای صحیح عمل کردن در موقعیت های اجتماعی اشاره دارد که این امر می تواند زمینه ساز افزایش میزان خود کار آمدی در این افراد باشد از آنجا که افراد در جامعه با مشکلات و چالش به ادراک آنها از توانایی در رسیدن به معیارهای اجتماعی و ارتباطات اجتماعی بستگی دارد. بنابراین این مطالعه با هدف بررسی عوامل فرهنگی و اجتماعی موثر بر میزان خودکارآمدی اجتماعی نوجوانان شهر بیرجند و به صورت توصیفی از نوع همبستگی انجام شد . جامعه آماری را در این تحقیق کلیه نوجوانان ۱۳ تا ۱۷ ساله شهر بیرجند تشکیل دادند که بر اساس بر اساس فرمول کوکران حجم نمونه در این پژوهش ۳۸۴ نفر از نوجوانان ۱۳ تا ۱۷ ساله شهر بیرجند بود روش نمونه گیری به روش خوشه ای تصادفی چند مرحله ای بود در این تحقیق از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین جنس ،سن، سطح درآمد خانواده ،رسانه جمعی ، مشارکت اجتماعی ،ارتباط همسالان و احساس تعلق اجتماعی با خودکارآمدی اجتماعی نوجوانان رابطه معنادار وجود دارد (P<۰/۰۵). همچنین دیگر نتایج حاکی از آن بود که بین تحصیلات والدین ،وضعیت والدین ، ارتباط با خدا و انسجام خانواده با خودکارآمدی اجتماعی نوجوانان رابطه معنادار یافت نگردید (P<۰/۰۵) با توجه به نتایج تحقیق توصیه می شود عوامل فرهنگی و اجتماعی موثر در ارتقای خودکارامدی اجتماعی نوجوانان تقویت گردد.

عوامل، فرهنگی، اجتماعی، خودکارآمدی اجتماعی، نوجوانان