بختیار وطنی - دانشجوی دکترای حقوق خصوصی، گروه آموزشی حقوق، دانشکده علوم انسانی، واحد دبی، دانشگاه آزاد اسلامی، دبی، امارات
علیرضا کریمی لاریمی - دکترای حقوق خصوصی، استادیار گروه حقوق، دانشکده علوم انسانی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی،اسلامشهر، ایران

از دیرباز در جوامع گوناگون به ویژه در جوامع اسلامی به فرزندان از رابطه نا مشروع و خارج از نکاح سالم به دیدی متفاوت نگریسته می شود.نسبت به فرزند ناشی از نکاح صحیح جامعه، احترام خاصی قائل است و به او حقوق و امتیازات ویژه ای می دهد. حق نیز چنین است، زیرا اگر مااطفال مشروع و ناشی از نکاح صحیح را با اطفال نامشروع در یک ردیف قرار دهیم، پایگاه اجتماعی خانواده از هم گسیخته می شود و قرار وانسجام خود را از دست می دهد. برابر دانستن اطفال نامشروع با اطفال مشروع باعث اشاعه فحشاء و بروز ناامنی در جامعه می شود. متاسفانهچیزی که آزار دهنده است این است که این نگاه تبعیض آمیز به جای اینکه متوجه پدر و مادر هوسران و قانون شکن باشد متوجه اطفال بیگناهی است که در پدید آمدن چنین وضعیتی هیچ اراده ای از خود نداشته اند. متاسفانه قانونگذار چنین کودکانی را از برخی از حقوق خود درجامعه محروم کرده است.

کودکان مشروع و نامشروع ، نسب مشروع و نامشروع