حسن کریمی وظیفه خوران - دانشجوی مقطع کارشناسی رشته آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان، پردیس علامه امینی تبریز

علم روانشناسی در زندگی بشر نقش بسزایی دارد. این علم به انسان کمک کرده است تا بتواند درون خود را بیشتر بشناسد و بهآگاهی و خودشناسی دست پیدا کند. روانشناسی، مطالعه علمی رفتار و فرایندهای روانی است. این تعریف، هم توجه روانشناسی رابه مطالعه عینی رفتار قابل مشاهده آشکار میسازد و هم به فهم و درک فرایندهای ذهنی که مستقیما قابل مشاهده نیستند و براساس داده های رفتاری و عصب-زیست شناختی قابل استنباط هستند، عنایت دارد. این علم رفتار انسان را مورد تحلیل قرار می دهدو همچنین به درون و فهم و درک او نیز توجه دارد. آن چیزی که در ذهن انسان می گذر و افراد عادی قادر به دستیابی به آننیستند. پیشینه روانشناسی از همه نظامهای علمی موجود، بیشتر است. ریشه های آن را میتوان تا سده چهارم و پنجم پیش از۱میلاد، با دانشمندانی چون افلاطون و ارسطو دنبال نمود. یکی از شاخه های روانشناسی، روانشناسی تربیتی می باشد که مشخصا بهموضوعات تربیتی افراد و یادگیری و آموزش آنها می پردازد. این حوزه از روانشناسی تا حدود زیادی به مسائل تربیتی دانش آموزان و دانشجویان می پردازد. این مطالعه سعی دارد با بررسی چیستی و چرایی روانشناسی تربیتی، مقایسه ای بین روانشناسی تربیتی در ایران و اروپا انجام دهد.

روانشناسی تربیتی، مطالعه رفتار، ایران، خودشناسی