یونس رشیدی - دانشجوی دکتری جغرافیای سیاسی گرایش سازمان سیاسی فضا دانشگاه تربیت مدرس
محمدرضا فرجی - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی دانشگاه تربیت مدرس

دانش جغرافیای سیاسی و ژئوپولیتیک به سبب ماهیت خود همواره تلاش داشته است تا به صورت علمی روابط انسان و محیط جغرافیایی پیرامون او را از دیدگاه خود بررسی قرار دهد. محیط جغرافیایی ومحیط زیست بدون یکدیگر قابل تفسیر نیستند و از این نظر لازم است که دانش جغرافیا به صورت عام و جغرافیای سیاسی به صورت خاص جایگاه محیط زیست را مورد تحلیل قرار دهند.رقابتهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی که در سطوح مختلف جهانی، ملی و محلی برای دستیابیبه منابع گوناگون وجود دارد حوزه محیط زیست را نیز بدون تاثیر باقی نگذاشتهاند. بگونهای که در موارد متعددی این رقابتها زمینهساز آن گردیدهاند که در یک طرف گروهی از کشورها، نهادها و همچنین افراد از محیطزیست حداکثر استفاده را بنمایند و منافع بسیاری را کسب نمایند و از طرف دیگر، گروه دیگری ازکشورها و بخش گستردهای از مردم در سطح جهانی، ملی و محلی از منافع محیطی محروم گردند، محیط- زیستآنان تخریب گردد و به حاشیه رانده شوند. مجموعه این رقابتها و تضادها باعث شده است که بی-عدالتی با گسترش به بخش محیط زیست بعد جدیدی یابد. این پژوهش در پی آن است که با استفاده از تحلیلهای ژئوپولیتیک به بررسی رابطه میان مفاهیم عدالت و محیطزیست بپردازد و به صورت اجمالی به این پرسش پاسخ دهد که بیعدالتی محیطی در سطوح جهانی، ملی و شهری چه تاثیراتی داشته است؟

ژئوپولیتیک، عدالت، محیطزیست، بیعدالتی محیطی