حسین کدخدا - استادیار گروه آموزشی مشاوره و روانشناسی ، دانشگاه فرهنگیان
زینب محمودی سنو - کارشناسی ارشد روانشناسی آموزش و پرورش استثنایی استان خراسان رضوی، مشهد مقدس

ثمره واقعی تعلیم و تربیت یک فرآیند فکری بوده که از طریق ادغام این مفاهیم در برنامه های درسی و از جمله روش های تدریس به عنوان یکیاز مولفه های آن تحقق می یابد . در عصر حاضر با توجه به سرعت روزافزون تکنولوژی ، یکی از وظایف نظام آموزشی ، تربیت افرادی است کهدارای اندیشه ای انتقادی بوده و توسعه چنین مهارتی ، تا حد زیادی نیازمند تجدید نظر در روش های تدریس می باشد. حتی یک برنامه درسیخوب تدوین شده ، به تنهایی تضمین کننده یادگیری بهتر در کلاس نیست ، بلکه نتایج تربیتی تا حد زیادی به وسیله چگونگی روش تدریستعیین می گردد. در واقع توسعه تفکر انتقادی و مهارت های مربوط به آن به عنوان یک پیامد مطلوب آموزشی ، نیازمند روش های تدریسی استکه به فراگیران کمک کند تا توانایی هایشان را در زمینه تفکر انتقادی بهبود بخشند. بنابراین پژوهش حاضر با عنایت به نتایج تحقیقات گذشته بهمنظور بررسی و شناسایی روش های تدریس مبتنی بر تفکر انتقادی صورت گرفته است . نتایج حاصل از این بررسی تحلیلی نشان داد که روشهای تدریس کار گروهی ، روش های مباحثه ای ، کاوشگری و حل مسئله به شکل گروهی و فردی از جمله شیوه های تدریسی است که در توسعهمهارت های تفکر انتقادی قادرموثر است.

تفکر انتقادی ، تدریس ، برنامه درسی