ستایش اقبالی - گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی و فناوری، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
حسن عادلی - گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی و فناوری، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران
امیر ملتی - دانشکده فناوری های نوین پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
حامد سلیمی - گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی و فناوری، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

مهندسی بافت استخوان، بیومواد، سلول ها و عوامل زیست فعال را ادغام می کند تا گزینه های درمانی پیچیده ای را نسبت به انتخاب های معمولی پیشنهاد کند. داربست ها نقش اصلی را دارند و ساختار آن ها باید بیشترین شباهت را به بافت استخوانی داشته باشد. هم چنین سازگاری زیستی، زیست تخریب پذیری، شبیه سازی ماتریکس خارج سلولی (ECM) و خواص مکانیکی عالی از ویژگی های ضروری داربست استخوانی است که گاهی اوقات شامل ظرفیت بارگیری دارو نیز می شود. الکتروریسی به دلیل کارایی، سازگاری و آماده سازی انعطاف پذیر محلول الکتروریسی، روشی ساده برای تهیه داربست های فیبری است. مطالعات اخیر در مورد الکتروریسی در مهندسی بافت استخوان در این پژوهش خلاصه شده است.

مهندسی بافت استخوان، داربست زیستی، الکتروریسی