مهدی جلیلیان - کارشناسی ارشد مهندسی فناوری ماهواره، دانشکده فناوری های نوین، دانشگاه علم و صنعت ایران
مهدی نصیری سروی - استادیار گروه فناوری ماهواره، دانشکده فناوری های نوین، دانشگاه علم و صنعت ایران
احمد خرم منفرد - کارشناسی ارشد مهندسی فناوری ماهواره، دانشکده فناوری های نوین، دانشگاه علم و صنعت ایران

با توجه به افزایش پرتاب ماهواره ها و پس از اتمام طول عمر آن ها زباله های فضایی بسیاری ایجاد می شوند. در حال حاضر به گفته ناسا بیش از ۲۰۰۰۰ قطعه زباله در دور زمین در حال چرخش هستند. این زباله ها با سرعتی تا ۷۸۰۰ متر بر ثانیه حرکت می کنند[۱]، از این رو حذف زباله های فضایی به روش های گوناگون مورد بحث بسیاری از انجمن ها و آژانس های فضایی است. زباله های فضایی به طور فزاینده ای تهدید کننده هستند، به ویژه زباله های فضایی کوچک در حد سانتی متر به دلیل دشواری هایی که در شناسایی و تمیز کردن وجود دارد.[۲] لذا برای حذف و بهینه سازی روش های حذف زباله های فضایی بایستی ابتدا آن ها را پایش و رصد نموده سپس با روش های مختلفی نظیر مدل های غیر خطی، پیشرانه های الکتریکی، امواج الکترومغناطیسی، نوری و... اقدام به حذف آن ها نمود و در راستای بهینه سازی این حذف نیز از هوش مصنوعی می توان بهره جست.

زباله فضایی، روش حذف زباله، بهینه سازی، رصد زباله فضایی، هوش مصنوعی