سارا بحرانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر
حسین یوسفی سهزابی - استادیار دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران.
تقی عبادی - استادیار دانشکده عمران و محیط زیست دانشگاه صنعتی امیرکبیر.

در میان رویکردهای مختلفی که در مدیریت مواد زاید جامد شهری وجود دارد، لندفیلها همچنان به عنوان مقدود نهایی مواد زاید جامد میباشند. شناسایی محلهای دفن مناسب، یک فرایند پیچیده و چندرشتهای است و نیاز به درنظر گرفتن ملاحظات زیست محیطی، اکولوژیکی، اجتماعی، اقتدادی و مهندسی دارد. فرایند انتخوام محول دفون، چالش برانگیز است، زیرا کنترل و ارزیابی چنین اطلاعات زیادی توسط قوانین و مقررات و عوامل و محدودی تهایمختلف هدایت میشود. به عبارت دیگر، مکانیابی یک لندفیل باید شامل پردازش مقدار قابول تووجهی از اطلاعات مکانی، مقررات و ضوابط پذیرش و همبستگی بین آنها باشد. متاسفانه در ایران معیارهای محل دون به درستی ومتناسب با شرایط کشور به صورت کامل و جامع تدوین نشده است و شاید این به عنوان بزرگترین مشکل در مکانیابیلندفیلها میباشد. زیرا در این شرایط بسیاری از کارشناسان برای مکانیابی محلهای دفن معیارهوا و ضوابط سایر کشورها را به کار میبرند که شاید با توجه به ویژگیهای کشور ما مناسب نباشند. بنابراین باید با به کارگیریتجربیات کشورهای دیگر و متخددین داخلی در این زمینه معیارها و ضوابط کاول و جوامعی متناسوب با شرایط زیست محیطی، اقتدادی و اجتماعی کشور تدوین گردد. در این مقاله ضمن پرداختن به معیارهای موثر در مکا نیابیلندفیل و علت اهمیت آنها، به بررسی قوانین و معیارهای مطرح شده در آژانش حفاظت محیط زیست امریکا، سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان مدیریت و برنامهریزی خواهیم پرداخت.

مدیریت مواد زاید جامد شهری، مواد زاید جامد، لندفیل، مکانیابی، معیار