سید محمد علی حجتی۱، - ۱- Associate Professor, Department of Philosophy, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
حسین رحمانی ۲ - ۲- M.A., Department of Philosophy, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran

چکیده باور به عدم قطعیت در حقوق، باور به وجود گزاره هایی در حقوق ا ست که با اتکا به منابع فعلی حقوق، نه قابل تایید و نه قابل تکذیب باشند. در نظریه حقوقی می توان سه رویکرد مجزا در تبیین منشا عدم قطعیت شناسایی کرد: اول رویکرد وجودی، دوم رویکرد زبانی و سوم رویکرد معرفتی. این رویکرد سه گانه را در فلسفه نیز جهت تبیین مساله ابهام می توان یافت. در این مقاله، پس از نگاهی کلی به رویکردهای سه گانه در فلسفه و نظریه حقوقی، به اشتراکات میان این رویکردها پرداخته شده، امکان اتخاذ رویکرد چهارمی که دربرگیرنده سه رویکرد پیشین باشد بررسی گردیده است.

Law, Legal indeterminacy, Ontic approach, Semantic approach, Epistemic approach, واژگان کلیدی: حقوق, عدم قطعیت حقوقی, رویکرد وجودی, رویکرد زبانی, رویکرد معرفتی