تاثیر آموزش خودتنظیمی بر حل مساله کودکان پیش دبستانی
عنوان مقاله: تاثیر آموزش خودتنظیمی بر حل مساله کودکان پیش دبستانی
شناسه ملی مقاله: JR_PSYCH-8-29_006
منتشر شده در در سال 1392
شناسه ملی مقاله: JR_PSYCH-8-29_006
منتشر شده در در سال 1392
مشخصات نویسندگان مقاله:
افسانه جلوه گر - روانشناسی تربیتی
حسین کارشکی - استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه فردوسی مشهد
محسن اصغری نکاح - استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه فردوسی مشهد
خلاصه مقاله:
افسانه جلوه گر - روانشناسی تربیتی
حسین کارشکی - استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه فردوسی مشهد
محسن اصغری نکاح - استادیار گروه علوم تربیتی دانشگاه فردوسی مشهد
این مطالعه با هدف بررسی تاثیر آموزش خودتنظیمی بر حل مساله در کودکان پیشدبستانی انجام شد. آزمودنیها شامل ۴۰ کودک (۲۰ دختر و ۲۰ پسر) پیشدبستانی شهرستان میبد با میانگین سنی ۵ سال و ۶ ماه بودند که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه جای گرفتند. یک برنامه آموزش خودتنظیمی به مدت ۲۰ ساعت روزانه به روشهای بازی و قصهدرمانی برای کودکان گروه آزمایش ارائه شد. جهت سنجش حل مساله در کودکان از ۳ خردهمقیاس هوش عملی وکسلر پیشدبستانی (WPPSI) که عبارتند از: مازها، مکعبها و حساب استفاده شد. دادههای به دست آمده با روش تحلیل کوواریانس نشاندهنده تفاوت معنادار بین میانگین نمرات حل مساله در دو گروه آزمایش و گواه بوده است و تفاوت آموزش بر افزایش مهارت حل مساله بر حسب جنسیت معنادار نبود. به عبارتی تاثیر افزایشی آموزش روی پسرها و دخترها به میزان یکسانی میباشد. با توجه به اثربخشی آموزش خودتنظیمی در حل مساله لازم است برنامههای گستردهای با هدف ارتقای توانایی حل مساله کودکان طراحی گردد که محتوای آن مبتنی بر آموزش خودتنظیمی باشد. آموزش چنین مهارتهایی در ارتقای سایر حیطههای شناختی هم مفید خواهد بود.
کلمات کلیدی: حل مساله, خودتنظیمی, جنسیت, آموزش
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1929404/