سعیده زنوزیان
بنفشه غرایی - دانشگاه علوم پزشکی ایران
رخساره یکه یزدان دوست - دانشگاه علوم پزشکی ایران

هدف این مطالعه، بررسی اثربخشی آموزش مهارت حل مساله­ی گروهی در تغییر راهبردهای مقابله­ای دانشجویان بود. بدین منظور ۲۰ دانشجو به وسیله­ی روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل (هریک به تعداد ۱۰ نفر) تقسیم شدند. پیش از اجرای آموزش حل مساله برای دانشجویان گروه آزمایش، هر دو گروه به وسیله­ی پرسشنامه­ی راهبردهای مقابله­ای بیلینگز و موس، مورد سنجش قرار گرفتند که از لحاظ نمرات کسب شده در این ابزار، دو گروه با هم تفاوت معنادار نداشتند. سپس گروه آزمایش به مدت ۷ جلسه تحت آموزش حل مساله قرار گرفت. پس از اجرای آموزش برای گروه آزمایش، مجددا از دو گروه خواسته شد تا پرسشنامه­ی فوق­الذکر را تکمیل کنند. سپس تفاوت میانگین پیش­آزمون-پس­آزمون دو گروه به کمک روش تحلیل کوواریانس مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتیجه­ی یافته­ها حاکی از آن بود که آموزش حل مساله باعث تغییر در راهبردهای مقابله­ای می­شود که در برخی از آنها (حل مساله، جلب حمایت اجتماعی) تفاوت بین دو گروه آزمایش و گروه کنترل از لحاظ آماری معنادار می­باشد. همچنین در سایر راهبردهای مقابله­ای (مانند ارزیابی شناختی، مهار هیجانی، مهار جسمانی) هر چند تغییرات بالینی مشاهده شد، ولی از لحاظ آماری معنادار نبود. مبتنی­ بر یافته­ها می­توان نتیجه گرفت که آموزش مهارت حل مساله به طور کلی می­تواند به تغییر در راهبردهای مقابله­ای منجر گردد که نتایج این پژوهش در راستای پژوهش­های پیشین در این زمینه می­باشد.

آموزش مهارت حل مساله, راهبردهای مقابله ای