هادی بهرامی احسان - عضو هیات علمی دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران
سحر طهباز حسین زاده - دانشجوی دکتری روانشناسی سلامت

پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه انواع مولفه­های آزار (بی­توجهی، آزار عاطفی، آزار جسمی، آزار جنسی) در دختران فراری و عادی انجام شده است. بدین منظور تعداد ۱۲۰ نفر آزمودنی (۴۰ دختر فراری انتخاب شده از مراکز نگهداری بهزیستی استان تهران، ۴۰ دختر دانش­آموز انتخاب شده از مقطع سوم دبیرستان­های شهر تهران، ۴۰ دختر انتخاب شده از پارک­ها و فرهنگسراهای شهر تهران) در دامنه سنی ۱۴ تا ۲۵ سال با تحصیلات دیپلم و زیردیپلم توسط پرسشنامه آزاردیدگی محقق ساخته مورد بررسی قرار گرفتند. در این پژوهش پرسشنامه جدیدی که حاوی بخش­هایی برای آزار عاطفی و بی­توجهی است توسط محقق ساخته و مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج پژوهش حاکی از بالاتر بودن تمامی مولفه­های آزاردیدگی در دختران فراری در مقایسه با دختران عادی (در سطح معناداری p<۰/۰۰۱ برای تمامی مولفه­های آزاردیدگی) بوده است. به این ترتیب با توجه به میزان بالای آزاردیدگی تجربه شده توسط دختران فراری، استفاده از مداخلات درمانی مناسب و آموزش و آگاه­سازی خانواده­ها در خصوص اثرات سوء بدرفتاری بر سلامت روانی فرزندان توسط موسسات مسئول، می­تواند نقش عمده­ای در کاهش اثرات سوء و پیشگیری از فرار داشته باشد.

مولفه های آزاردیدگی, دختران فراری