فاطمه نعمتی سوگلی تپه - کارشناس ارشد روانشناسی عمومی
جلیل باباپور خیرالدین - استادیار گروه روانشناسی دانشگاه تبریز
مجید محمود علیلو - استادیارگروه روانشناسی دانشگاه تبریز
منصور بیرامی - استادیار گروه روانشناسی دانشگاه تبریز
تورج هاشمی - استادیارگروه روانشناسی دانشگاه تبریز

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر آموزش گروهی مهارت­های زندگی (مدیریت خشم، جرات­آموزی و آرام­سازی) بر افزایش جراتمندی و کاهش خشم در بیماران قلبی، پس از جراحی پیوند بای پس عروق کرونر، می­پردازد. بدین منظور در قالب طرح پیش­آزمون پس­آزمون به همراه گروه گواه، ۴۰ بیمار مبتلا به اختلال کرونری قلب با دامنه سنی ۶۵ - ۳۵ سال که برای اولین بار تحت جراحی بای پس عروق کرونر قرار گرفته و در حال ترخیص از بیمارستان بودند، انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایش و گواه جای داده شدند. جهت گردآوری داده­ها، از مقیاس جراتمندی راتوس و مقیاس خشم MMPI-۲ استفاده شد که قبل از شروع برنامه آموزش مهارت­های زندگی و بلافاصله پس از اتمام دوره آموزشی، توسط بیماران دو گروه آزمایش و گواه تکمیل گردید. تحلیل داده­ها به روش تحلیل کوواریانس انجام شد. یافته­ها نشان دادند که برنامه آموزش گروهی مهارت­های زندگی، به­طور معنی­داری موجب افزایش جراتمندی و کاهش خشم در بیماران شده است (۰۰۱/۰>P). همچنین بر اساس نتایج بدست آمده، بین دو جنس از لحاظ اثربخشی آموزش گروهی مهارت­های زندگی بر افزایش جراتمندی و کاهش خشم، تفاوت معنی­دار ملاحظه نشد (۰۵/۰P>).

آموزش گروهی مهارت های زندگی, مدیریت خشم, جرات آموزی, آرام سازی, بیماری کرونری قلب