مجید محمود علیلو - روانشناس بالینی، دانشگاه تبریز
خلیل انصارین - فوق تخصص ریه وخواب مرکز تحقیقات سل و بیماری های ریوی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز
مهین اعتمادی نیا - کارشناسی روانشناسی بالینی، دانشگاه تبریز

در زمینه نقش عوامل هیجانی به­ویژه هیجان های منفی در بروز بیماری آسم، تعدادی از مطالعات از وجود ارتباط مثبت بین تجربه هیجانات منفی، بازداری اجتماعی و بیماری آسم حمایت کرده اند. در پژوهش حاضر رابطه هیجان­های منفی و بازداری اجتماعی با بیماری آسم و تعامل آنها با عامل جنسیت مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور تعداد ۴۰ نفر از بیماران آسمی (۲۰ زن و ۲۰ مرد) و ۴۰ نفر از افراد سالم (۲۰ مرد و ۲۰ زن) از طریق همتاسازی با گروه بیمار انتخاب شدند. برای بررسی تفاوت گروه­ها در تجربه هیجان­های منفی از پرسش­نامه شخصیتی نئو استفاده شد. بررسی یافته­ها نشان داد که تجربه هیجان­های منفی (خشم و خصومت، اضطراب، افسردگی) و بازداری اجتماعی در نزد بیماران مبتلا به آسم بطور معنی داری متفاوت از گروه کنترل است. همچنین یافته­ها نشان دادند که زنان در مقایسه با مردان بازداری اجتماعی بیشتری داشته و تمایل به سرکوب هیجان­های خود دارند.  نتایج نشان دادند که تجربه هیجان­های منفی و بازداری اجتماعی نقش مهمی در بروز، تشدید و تداوم آسم دارند. تفاوت جنسیتی تنها در عامل بازداری اجتماعی اثر معنی­داری داشت که می­توان از آن به عنوان یک عامل خطر برای زنان نام برد. در کل عدم ابراز هیجان­های منفی یک عامل تهدید کننده اضافی برای سلامت دستگاه تنفسی­زنان است و نه فقط هیجان­های منفی­تجربه شده.

بیماری آسم, اضطراب, افسردگی, خشم و خصومت, بازداری اجتماعی