غلامحسین جوانمرد - دانشجوی دکتری علوم اعصاب شناختی
مجید محمود علیلو - استادیار گروه روانشناسی دانشگاه تبریز
پریچهر احمدی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی تبریز
جلیل باباپور - استادیار گروه روانشناسی دانشگاه تبریز
فاطمه رنجبر - استادیار دانشگاه علوم پزشکی

این پژوهش با هدف ارزیابی عملکرد گروه بیماران اسکیزوفرنیک دارای علایم مثبت و منفی در آزمون بندرگشتالت و همبستگی بین نمرات آن با عملکرد در ویسکانسین انجام شد. برای این منظور ۳۲ نفر از بیماران بستری در بیمارستان رازی تبریز که توسط روان شناس و روان پزشک بیمارستان براساس ملاک های تشخیصی DSM-VI-TR تشخیص اسکیزوفرن یافته بودند انتخاب شدند. مقیاس­های اندازه­گیری علایم منفی (SANS) و علایم مثبت (SAPS) اجرا شدند و از کل این نمونه پژوهشی ۱۴ نفر دارای علایم منفی و ۱۸ نفر دارای علایم مثبت بودند. آزمون های بندر و ویسکانسین بر روی آزمودنی ها اجرا و به ترتیب نتایج آزمون بندر براساس ۱۵ ملاک هین و آزمون ویسکانسین بر اساس ۵ ملاک نمره گذاری شدند. براساس نمرات به دست آمده، میانگین هر یک از ملاک ها برای هر یک از گروه ها محاسبه شد. این نتایج نشان دادند که چهار خطای رایج برای بیماران اسکیزوفرنیک دارای علایم مثبت به ترتیب درجاماندگی، تحریف، چرخش و همپوشی و برای بیماران اسکیزوفرنیک دارای علایم منفی درجاماندگی، چرخش، تحریف و جداسازی بودند. نتایج حاصل از آزمون t مقایسه میانگین ها برای گروه های مستقل نشان دادند که تنها در دو ملاک چرخش (۰۰۵/۰>p) و کوتاه سازی (۰۵/۰>p) بین دو گروه تفاوت معنی داری وجود دارد. به عبارت دیگر، گروه بیماران اسکیزوفرنیک دارای علایم منفی خطاهای بیشتری در این دو ملاک داشتند. هم چنین نتایج آزمون معنی داری همبستگی بین نمرات بندر و ویسکانسین نشان دادند که فقط همبستگی مقیاس های درجاماندگی در بندر و مجموع درجاماندگی در ویسکانسین (۰۵/۰>p) و همبستگی مقیاس های عینی کردن در بندر و مدت زمان لازم برای رسیدن به اولین قاعده در ویسکانسین (۰۱/۰>p) معنی دار بودند.

آزمون بندرگشتالت, اسکیزوفرنی, علایم مثبت و منفی, سیستم نمره گذاری هین, آزمون دسته بندی کارت ویسکانسین (WCST)