سحر کارگر خوش - دکتری برنامه ریزی درسی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
زهرا طالب - استادیار گروه برنامه ریزی درسی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران .
زینب گلزاری - استادیار گروه مدیریت آموزشی، واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی بازی­ وارسازی تربیت دینی در مقطع ابتدایی انجام ­شد. روش پژوهش ترکیبی از دو روش اکتشافی و متوالی بود. مشارکت­ کنندگان در این پژوهش در بخش کیفی ۱۱ تن از خبرگان دانشگاهی و مدیران برنامه­ ریزی درسی و در بخش کمی معاونان و مربیان پرورشی مناطق ۱۹­گانه شهر تهران به تعداد ۲۲۸۴ نفر بود. در بخش کیفی، نمونه­ گیری هدفمند و براساس اصل اشباع و در بخش کمی با استفاده از فرمول کوکران، حجم نمونه ۳۳۰ نفر به روش تصادفی طبقه­ ای نمونه­ گیری شد. ابزار جمع ­آوری داده­ ها در بخش کیفی، مصاحبه نیمه ­ساختاریافته و در بخش کمی، پرسشنامه بسته ­ای بود که با استناد به نتایج بخش کیفی تدوین ­شد. روایی و پایایی در بخش کیفی با بررسی قابلیت­ های اعتبار، انتقال، اعتماد و تصدیق و محاسبه شاخص­ های ثبات و تکرارپذیری نیز تایید شد. در بخش کمی نیز روایی سازه و پایایی با محاسبه آلفای کرونباخ بررسی شد. تجزیه­ و­تحلیل داده ­ها در بخش کیفی، به روش تحلیل مضمون با استناد به رویکرد آتراید استرلینگ و در بخش کمی، تحلیل عاملی مرتبه اول و دوم با استفاده از مدل­ سازی معادلات ساختاری در قالب نرم ­افزار لیزرل انجام ­شد. یافته­ های بخش کیفی نشان ­داد، الگوی بازی­ وارسازی تربیت دینی، ۳۵ مضمون پایه و ۶ مضمون سازمان دهنده شامل اهداف، منابع روایت­ گری، محورهای روایت­ گری، اجزاء بازی، طراحی و شخصی­ سازی است و یافته ­های بخش کمی نشان داد، برازش الگوی مذکور، مناسب است. نتایج پژوهش نشان­ می ­دهد بازی­ وارسازی ابزار مناسبی برای استفاده در تربیت دینی دانش­ آموزان مقطع ابتدایی است و با استناد به مضامین شناسایی ­شده، می توان نسبت به طراحی یک بازی در این­ راستا اقدام ­نمود.

بازی وارسازی, تربیت دینی, دوره ابتدایی, یادگیری