سوگند رحمانی

هدف مقاله حاضر بررسی درک ارتباط ادبیات و پزشکی است مقاله حاضر با عنوان تاثیر ادبیات بر مهندسی پزشکی هدف بررسی تاثیر ادبیات بر مهندسی پزشکی را بررسی می کند. روش انجام این مقاله به روش کتابخانه ای و از نوع علت و معلولی است. فرضیه مبنای این پژوهش این است که ادبیات با توجه به ساختار و ماهیت خود بر روابط عمومی تاثیر می گذارد. این پژوهش به این نتیجه رسیده که خواندن آثار ادبی و نوشتن در ژانرهای روایی، به پزشکان و دانشجویان این امکان را می دهد تا تجربیات بیماران را بهتر درک کنند و خویشتن فهمی خود را ارتقا دهند. ارتباط متقابل علم پزشکی و ادبیات, امری انکارناپذیر است. بدیهی است که ادبیات با نظریات کسانی که در فضای پزشکی قرار دارند, غنا یافته و نویسندگان پزشک در حوزه ادبیات شاهکارهایی آفریده اند؛ و متقابلا حرفه پزشکی نیز مدیون کسانی است که با مهارت های ادبی به انتقال دیدگاه های خاص به عموم مردم توفیق یافته اند و اخلاق و فضیلت های انسانی را در این حرفه تعلیم داده اند. این پژوهش با تکیه بر شاهکارهای ادبی به صورت توصیفی و تحلیلی, تاثیر و تاثر ادبیات و پزشکی را بر همدیگر مورد بررسی قرار می دهد. اگر ادبیات وامدار علم پزشکی است، علم پزشکی نیز از ادبیات متاثر است. از آن جا که هدف یک اثر ادبی، برانگیختن همدردی در خواننده یا تماشاچی است طرح رنج یک بیمار در یک اثر ادبی، باعث ایجاد یک همدردی پرشور در پزشک شده و پزشک را مجبور کرده یا به او الهام می بخشد تا در مورد رنج بیمار اقدامی کرده باشد که اگر این همدردی به همدلی بینجامد موثرتر عمل خواهد کرد. علاوه بر آن ادبیات، باعث تحریک حس مسئولیت و تعهد در برابر همنوع بوده و در تنظیم شرح حال بیمار و تشخیص و درمان بیماری توسط پزشک نیز نقش مهمی دارد. دانشجویان پزشکی با خواندن ادبیات،علاوه بر یافتن مهارت در شرح حال نویسی و تشخیص و درمان، تعهد و همدلی را می آموزند، تعهد و همدلی که در کاهش درد و رنج بشری موثر خواهد افتاد.

ادبیات ، پزشکی ، اخلاق ،تعهد ، همدردی