موانع و فرصت های اجرای اثربخش: مطالعه موردی خط مشی بحران کووید۱۹ در استان کردستان
عنوان مقاله: موانع و فرصت های اجرای اثربخش: مطالعه موردی خط مشی بحران کووید۱۹ در استان کردستان
شناسه ملی مقاله: JR_DPMK-13-4_003
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_DPMK-13-4_003
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
الهام احمدی - Faculty of Management and Economics, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.
سید حسین کاظمی - Faculty of Management and Economics, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.
مهدی مرتضوی - Faculty of Management and Economics, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.
خلاصه مقاله:
الهام احمدی - Faculty of Management and Economics, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.
سید حسین کاظمی - Faculty of Management and Economics, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.
مهدی مرتضوی - Faculty of Management and Economics, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran.
هدف: صرفنظر از اینکه خطمشی گذاری در مرحله تدوین چقدر موثر باشد، باید خطمشی به صورت اثربخش در رویهها و اعمال واقعی محل و مقصد اجرا ادغام و متبلور شود تا بتواند مزایای موردنظر خود را ایجاد کند. این مهم در خصوص خطمشی های بحران اهمیتی دوچندان مییابد تا جایی که شکست یا موفقیت یک خط مشی را رقم میزند. بر همین اساس شناسایی و دسته بندی دشواریها و رهواریهای اجرای موثر خطمشیهای بحران در سطح محلی می تواند به فهم پیوند بین مرحله تدوین و مرحله اجرای خطمشی و همچنین به توفیق اجرایی خطمشی کمک شایانی کند. بر همین اساس هدف پژوهش حاضر شناسایی و دسته بندی موانع و فرصتهای اجرای اثربخش خط مشی های بحران کووید ۱۹ در سطح محلی (مورد مطالعه: دستگاههای اجرایی استان کردستان) بوده است.
روش شناسی: این پژوهش کیفی به روش مطالعه موردی انجام شده است. برای گردآوری داده با ۳۲ نفر از کارکنان در پنج سازمان فرمانداری، شبکه بهداشت، آموزش و پرورش، شبکه بانکی و پلیس راهنمایی رانندگی مصاحبه صورت گرفته است.
یافته های پژوهش: داده ها بر اساس یک مدل مفهومی متشکل از چهارده عامل شناسایی، کدگذاری و تحلیل شدهاند. در پژوهش حاضر، موانع و عوامل بازدارنده، مقولات «کمبود امکانات»، «عدم همکاری مردم»، «عدم حمایت مالی دولت از مردم»، «اطلاع رسانی نادرست سازمانها» و «نبود تعامل بین مردم و سازمانها» و فرصت های مهم و پیش برنده، مقولات «حل مشکلات از طریق تمرد از دستورات»، «ازخودگذشتگی نیروها»، «سطح بالای همکاری بین سازمانی»، «حل مشکلات از طریق مشورت با مقامات بالاتر» و « تعامل بین مردم و سازمانها» را شامل می شود.
محدودیت ها و پیامدهای پژوهش: مهمترین محدودیت این مطالعه روش مورد استفاده، یعنی مطالعه موردی است که لزوم احتیاط را در تفسیر و انتقال یافته های این پژوهش به سایر حوزه ها گوش زد می کند. محدودیت اصلی دیگر این مطالعه جنس بحران مورد مطالعه است که دسترسی به مشارکت کنندگان و شیوه های مختلف گردآوری داده را محدود کرد.
پیامدهای عملی: یافته ها نشان می دهد موفقیت در زمینه مهار بحران، نیازمند مشارکت اجتماعی چه در سطح سازمانها و چه در سطح شهروندان است. توجه ویژه به نقش رسانه های اجتماعی در زمان تدوین و اجرای خط مشی های بحران است.
ابتکار مقاله: این پژوهش از لحاظ پرداختن به خطمشی بحران کووید ۱۹، فهمی محلی و مبتنی بر تحلیل بستر خاص مطالعه (نحوه اجرای خطمشی بحران در پنج دستگاه فرمانداری، شبکه بهداشت، آموزش و پرورش، شبکه بانکی، پلیس راهنمایی رانندگی) تولید میکند که متفاوت از دانش عمومی تولید شده در خصوص موانع و مشکلات پیاده سازی خط مشی ها در سطح ملی است و به این صورت به توسعه پژوهش های بومی در این زمینه کمک میکند. در همین راستا دانشی که تولید شده در این پژوهش به مدیران دولتی و خطمشیگذاران کمک میکند که در سطح محلی بتوانند درک دقیق تری از موانع و مشکلات اجرای خط مشی ها پیدا کنند و در نهایت بتوانند خط مشی ها را بهتر اجرا کنند.
کلمات کلیدی: Case study, Covid-۱۹ crisis policies, Crisis management, Local level, Policy implementation, اجرای خطمشی, خطمشی کووید ۱۹, سطح محلی, مدیریت بحران, مطالعه موردی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1931172/