سید رضا حسینی - دانشیار گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، واحد شهرکرد، دانشگاه آزاد اسلامی، شهرکرد، ایران
مجتبی علیشاهی - استاد گروه بیماری های آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

در این مطالعه اثر دو عصاره گیاهی سیر و آویشن بر مراحل ترونت و تومونت انگل تک یاخته ای Ichthyophthirius multifiliis ارزیابی شد. بدین منظور ابتدا اقدام به تهیه عصاره هیدروالکلی از این گیاهان شد. در گام بعد هر دو مرحله انگل در مجاورت غلظت های متفاوت از دو عصاره قرار گرفتند. میزان بقای انگل در هر غلظت، هر ۳ ساعت یک بار و برای ۱۲ ساعت ثبت شد و LD۵۰ هر عصاره در این دوره زمانی با استفاده از روش Probit محاسبه شد. از مالاشیت گرین به عنوان شاهد مثبت استفاده شد. نتایج مطالعه نشان داد که LD۵۰ سیر و آویشن بر تومونت به ترتیب برابر ۱ و ۵/۲ میلی گرم در لیتر بود. در صورتی که این میزان برای مالاشیت گرین ۲۴/۰ میلی گرم در لیتر بود. LD۵۰ عصاره های سیر و آویشن بر ترونت نیز به ترتیب برابر ۶۶/۱ و ۵۷/۰ میلی گرم در لیتر و در مالاشیت گرین برابر ۱۲۱/۰ میلی گرم در لیتر بود. با توجه به نتایج اثر ضدانگلی عصاره سیر و آویشن در مقایسه با اثرات مالاشیت گرین ناچیز بود و امکان جایگزینی مالاشیت گرین با این عصاره ها وجود ندارد. هرچند می توان از این عصاره ها به عنوان درمان کمکی در کنار درمان های شیمیایی استفاده کرد.

انگل ایکتیوفتیریوس مولتی فیلیس, اثرات ضدانگلی, عصاره سیر, عصاره آویشن