علیرضا ابراهیمی - دانشجوی دکتری شیلات، گروه شیلات، واحد آزادشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آزادشهر، ایران
رضا اکرمی - دانشیار گروه شیلات، واحد آزادشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آزادشهر، ایران
ابراهیم حسین نجدگرامی - دانشیار گروه زیست شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
زهرا غیاثوند - استادیار گروه شیلات، واحد آزادشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آزادشهر، ایران
هادی کوهساری - استادیار گروه میکروبیولوژی، واحد آزادشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، آزادشهر، ایران

آزمایشی ۸ هفته ای به منظور بررسی تاثیر سطوح متفاوت پروتئین و منابع مختلف کربنی و بر شاخص ایمنی موکوس، آنزیم های کبدی و باکتری اسید لاکتیک روده در پرورش متراکم بچه ماهیان کپور معمولی (Cyprinus carpio) در سیستم بیوفلوک انجام گرفت. ماهیان با جیره های حاوی ۲۰ یا ۳۰ درصد پروتئین شامل دو گروه در آب شفاف بدون بیوفلوک، دو گروه بیوفلوک با اضافه کردن ملاس، دو گروه بیوفلوک با اضافه کردن سبوس برنج و دو گروه بیوفلوک با افزودن مخلوط ملاس و سبوس برنج تغذیه شدند. در پایان دوره شاخص های ایمنی موکوس (لیزوزیم و ایمونوگلبولین)، آنزیم های کبدی (ALT، AST، LDH، ALP) و تراکم باکتری اسید لاکتیک روده سنجش شد. نتایج نشان داد ماهیان در کل تیمارهای بیوفلوک و تغذیه شده با پروتئین ۳۰ درصد بهبود معنی داری در شاخص ایمنی داشتند (۰۵/۰>P). فعالیت آنزیم های کبدی و تراکم باکتری اسید لاکتیک به طور معناداری در تیمار بیوفلوک ملاس و مخلوط ملاس و سبوس و  با پروتئین ۳۰درصد نسبت به گروه شاهد بهبود یافت (۰۵/۰>P). در مجموع، افزودن مخلوط سبوس برنج و ملاس به عنوان منبع کربنی و در سطح ۳۰ درصد پروتئین جیره در پرورش متراکم بچه ماهیان کپور معمولی به روش بیوفلوک می تواند باعث بهبود شاخص های ایمنی، کبدی و جمعیت باکتری اسید لاکتیک روده شود.

پروتئین, ایمنی, آنزیم کبدی, اسید لاکتیک, بیوفلوک, کپور معمولی