الهه مختاری - دانشجوی دکترای، زبان و ادبیات عرب، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
صغری فلاحتی - گروه زبان و ادبیات عربی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

تتابط المرونه النفسیه قضیه هامه هی دراسه علاقه اللغه وعالم النفس فی الذهن البشری وکیفیه هذه العلاقه المتمثله فی الذهن عند الاصطدام باکداس المفردات والالفاظ، فلا یکون انجاز هذه المهمه الا علی ید سمات تنظیمیه هی القدره علی التاقلم، والتوافق، والتصدی، ومواجهه الضغوط والنکبات او منغصات الحیاه. المرونه النفسیه من العلوم النفسیه الحدیثه التی ابصرت النور السبعینیات اثر التفاعلات النشیطه التی حدثت بین العلوم آنذاک. ومن الذین شمروا عن سواعدهم لیخصبوا هذا الاتجاه: «مارتن سیلیغمان» الذی وضع الحجر الاساس للعلوم النفسیه الحدیثه وسکبها فی اطر متینه. قمنا فی هذه المقاله بدراسه المرونه النفسیه فی اعتذاریات الشاعرین ابراهیم بن المدبر وابن زیدون، بالاعتماد علی المنهج الوصفی- التحلیلی. وتوصلنا الی ان ابراهیم بن المدبر کان اکثر مرونه فی اعتذاریاته بالنسبه الی ابن زیدون فی اشعاره الاعتذاریه. فلم یتذلل ابن المدبر طوال فتره سجنه واستطاع ان یتحمل آلام السجن ویصبر علی المشاکل، ولکن تضاءل العزه والکرامه لدی ابن زیدون شیئا فشیئا ویلاحظ الاعتداد بالنفس بشکل واضح فی اعتذاریاته.

ابراهیم بن المدبر, ابن زیدون, الاعتذاریات, المرونه النفسیه, مارتن سیلیغمان