Hassanali Naghdi Badi - Shahed University, Tehran, Iran.

به منظور ارزیابی اثر عصاره درمنه دشتی رویشگاههای مختلف بر عمر ماندگاری پنیر سفید ایرانی، تحقیقی در سال ۱۴۰۱ در آزمایشگاه مرکزی دانشگاه قم انجام شد. این تحقیق در قالب طرح کاملا تصادفی به صورت فاکتوریل انجام و پنیر از نظر شیمیایی و میکروبی در شرایط عدم کاربرد عصاره (شاهد) و کاربرد عصاره حاوی ۱ درصد وزن ماده تر درمنه دشتی از سه رویشگاه ونان، تاجخاتون و عباسآباد در روزهای ۱، ۱۵ و ۳۰  ام بررسی شد. نتایج نشان داد جمعیت میکروارگانیزمهای پنیر با افزایش دوره نگهداری افزایش یافت و عصاره ونان بهتر از عصاره­ها، جمعیت میکروارگانیزمها را کنترل کرد. با افزایش مدت نگهداری، میزان pH و پروتئین در ماده خشک کاهش و میزان رطوبت، نمک، چربی، ماده خشک، فنول و فعالیت آنتیاکسیدانی افزایش پیدا کرد. عصاره ونان بیشتر از سایر عصاره ها سبب افزایش کیفیت و عمر نگهداری پنیر شد که ممکن است ناشی از بیشتر بودن میزان فنول کل عصاره ونان در مقایسه با سایر عصاره­ها باشد. بطور کلی عصاره درمنه دشتی بطور معنی­داری موجب افزایش عمر ماندگاری و کیفیت پنیر گردید که با مطالعات بیشتر می توان از عصاره این گیاه ارزشمند برای افزایش ماندگاری و کیفیت محصولات غذایی خصوصا محصولات لبنی استفاده نمود.

Artemisia sieberi Besser., Coliform, Fat content, habitats, Total phenol, درمنه دشتی, فنول کل, کلی فرم, میزان چربی, رویشگاه ها