ارزیابی صفات بیوشیمیایی و عملکرد دانه ارقام آفتابگردان (.Helianthus annuss L) در واکنش به تنش گرمای انتهای فصل در منطقه اهواز
عنوان مقاله: ارزیابی صفات بیوشیمیایی و عملکرد دانه ارقام آفتابگردان (.Helianthus annuss L) در واکنش به تنش گرمای انتهای فصل در منطقه اهواز
شناسه ملی مقاله: JR_AGRO-25-3_004
منتشر شده در در سال 1402
شناسه ملی مقاله: JR_AGRO-25-3_004
منتشر شده در در سال 1402
مشخصات نویسندگان مقاله:
بهنوش شیخ ممو - Former MSc Student, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran
افراسیاب راهنما - Associate Prof., Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran
پیمان حسیبی - Associate Prof., Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran
خلاصه مقاله:
بهنوش شیخ ممو - Former MSc Student, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran
افراسیاب راهنما - Associate Prof., Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran
پیمان حسیبی - Associate Prof., Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran
تنش گرما باعث بروز مجموعهای از تغییرات بیوشیمیایی، فیزیولوژیکی و مولکولی در گیاهان شده و بر رشد و نمو گیاه اثر میگذارد. به منظور بررسی اثر تنش گرمای انتهای فصل بر صفات بیوشیمیایی و عملکرد دانه ارقام آفتابگردان، آزمایش مزرعهای در سال زراعی
۹۷-۱۳۹۶ به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید چمران اهواز اجرا شد. سه تاریخ کاشت ۲۰ آبان، ۲۰ آذر و ۲۰ دی در کرت های اصلی و پنج رقم آفتابگردان قاسم، فانتازیا، پروگرس، لاکومکا و شمس در کرت های فرعی در نظر گرفته شدند. زمان کاشت به هنگام (مطلوب) با شرایط دمایی مناسب به عنوان شاهد و زمان کاشتهای تاخیری و دیرهنگام به عنوان تنش گرمای متوسط و شدید در نظر گرفته شدند که در آنها دوره گلدهی و پر شدن دانه با تنش گرمای انتهای فصل مواجه بود. نتایج نشان داد که تنش گرمای انتهای فصل در کشت تاخیری و دیرهنگام در مقایسه با کشت به هنگام، باعث کاهش معنی دار محتوای کاروتنوئیدها (بهترتیب ۲۷ و ۵۶ درصد)، عملکرد دانه (بهترتیب ۳۰ و ۳۲ درصد) و روغن دانه (بهترتیب ۱۸ و ۲۸ درصد) و افزایش فعالیت آنزیم کاتالاز (به ترتیب ۶۳ و ۵۵ درصد)، پراکسیداز (بهترتیب ۱۰۷ و ۵۶ درصد)، سوپراکسید دیسموتاز (بهترتیب ۴۳ و ۶۷ درصد) و محتوای کربوهیدراتهای محلول (بهترتیب ۱۸ و ۳۰ درصد) و مالون دی آلدئید (بهترتیب ۴۶ و ۹۸ درصد) شد. بین ارقام آفتابگردان تفاوت معنی داری از نظر صفات مورد مطالعه وجود داشت. رقم لاکومکا با بیشترین مقدار شاخصهای فیزیولوژیک و بیوشیمیایی کارآمد مانند محتوای کلروفیل، فعالیت آنزیمهای آنتی اکسیدانی و محتوای کربوهیدراتهای محلول و کمترین محتوای مالون دی آلدئید، دارای بالاترین عملکرد دانه (۱۵۷۹ کیلوگرم در هکتار) و روغن دانه (۶۰۸ کیلوگرم در هکتار) بود. رقم پروگرس در شرایط تنش گرما، کمترین درصد کاهش عملکرد دانه و روغن را داشت، در عین حال رقم لاکومکا علیرغم کاهش بیشتر عملکرد دانه و روغن در شرایط تنش، در هر سه زمان کاشت نسبت به رقم پروگرس برتری داشته و برای کاشتهای به هنگام، تاخیری و دیرهنگام مناسب تر به نظر می رسد.
کلمات کلیدی: Antioxidant activity, Heat stress, Seed oil content, Soluble carbohydrates and Sunflower, آفتابگردان, تنش گرما, روغن دانه, فعالیت آنتی اکسیدانی و کربوهیدرات های محلول
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1932949/