آرش ملکیان - دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
پروین محمدی - دانشکده منابع طبیعی- دانشگاه تهران

تغییر اقلیم و پیامدهای ناشی از آن، بزرگ ترین معضل قرن بیست ویکم به خصوص در مناطق خشک و نیمه خشک است که همواره با چالش کم آبی و گرمای شدید روبه رو هستند. بر این اساس مشخصه وقوع پدیده تغییر اقلیم، کاهش بارش ها، افزایش درجه حرارت و افزایش وقوع پیامدهای حدی اقلیمی در آینده است که با توجه به ویژگی های جوامع و محدودیت ها می تواند پیامدهای زیان باری به همراه داشته باشد و وقوع چنین امری مشکلی اساسی خواهد بود. در تحقیق حاضر به منظور برآورد داده های دما و بارش دوره های آتی ایستگاه سینوپتیک کرمانشاه، از مدل گردش عمومی جو CanESM۲ تحت سه سناریوی RCP۲.۶،RCP۴.۵  و RCP۸.۵ و مدل SDSM برای ریزمقیاس نمایی داده های خروجی استفاده شد. ارزیابی عملکرد مدل در پیش بینی متغیرهای اقلیمی بر اساس شاخص های ارزیابی در دوره ۱۹۶۱۲۰۰۵ نشان دهنده عملکرد ضعیف تا بالای مدل در برآورد متغیر بارش (۳۹/۰R۲=، ۷۳/۴،RMSE= ۲۳/۰-Ns=) و عملکرد قابل قبول مدل در برآورد متغیر دما (۹۸/۰R۲=، ۴۲/۲RMSE=، ۹۳/۰Ns=) می باشد. بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش، بارش در دوره ۲۰۲۰۲۰۴۹ نسبت به دوره مشاهداتی ۱۹۶۱۲۰۰۵ تحت سناریوی RCP۴.۵ افزایش و تحت دو سناریوی  RCP۲.۶و RCP۸.۵ دارای یک روند کاهشی می باشد. بارش در دوره ۲۰۵۰۲۰۶۹ نسبت به دوره مشاهداتی تحت سناریوی RCP۲.۶ کاهش و تحت دو سناریوی RCP۴.۵ و RCP۸.۵ افزایش داشته است. همچنین در دوره ۲۰۷۰۲۰۹۹ نسبت به دوره مشاهداتی و دوره ۲۰۵۰۲۰۶۹ دارای یک روند کاهشی است. همین طور نتایج نشان داد که درجه حرارت در ایستگاه مورد مطالعه در دوره های ۲۰۲۰۲۰۴۹، ۲۰۵۰۲۰۶۹ و ۲۰۷۰۲۰۹۹ به ترتیب با مقادیر میانگین ۷/۰، ۵/۱ و ۳/۳ سانتی گراد نسبت به دوره پایه ۱۹۶۱۲۰۰۵ تحت سناریوهای مورد بررسی یک روند افزایشی را پیش رو خواهد داشت.

تغییر اقلیم, گازهای گلخانه ای, مدل گردش عمومی جو, SDSM