رضا موحدی - آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بو علی سینا، همدان، ایران
ناصر جمشیدی - گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بو علی سینا، همدان، ایران
حشمت اله سعدی - گروه ترویج کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بو علی سینا، همدان، ایران
احمد یعقوبی فرانی - گروه ترویج کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه بو علی سینا، همدان، ایران

هدف مطالعه یا مقاله حاضر امکان­سنجی طرح هوشمندسازی هنرستان­های کشاورزی دو استان لرستان و کرمانشاه می باشد که جهت تحقق این هدف، امکانات و شرایط حاکم بر هنرستان­های کشاورزی از نظر زیرساخت، میزان آگاهی افراد ذینفع و محیط یاددهی و یادگیری برای اجرایی شدن این طرح مورد بررسی قرار گرفت. روش تحقیق مورد استفاده روش کمی است که با شیوه پیمایشی انجام گرفته است. جامعه آماری این تحقیق را سه گروه ۱-مدیران ۲- هنرجویان ۳- مربیان هنرستان­های کشاورزی تشکیل می دهند که تعداد کل آن­ها به ترتیب ۷، ۵۶۳ و ۸۵ نفر بوده است. تعداد نمونه­ها در هفت هنرستان کشاورزی مورد مطالعه به ترتیب ۷ نفر مدیر،  ۲۲۸ نفر هنرجو و ۷۱ نفر مربی بوده است. اطلاعات مورد نیاز در این تحقیق از طریق پرسش نامه های محقق ساخته و چک لیست­های ارزیابی طرح­های هوشمندسازی گردآوری شده است. پرسش نامه از نظر روایی و پایایی مورد تایید قرار گرفت. نتایج نشان داد که زیرساخت­ها (سخت­افزارها، نرم­افزارها و شرایط مالی)، همچنین میزان آگاهی مربیان و هنرجویان نسبت به الزامات طرح هوشمندسازی از نظر شاخص­های مورد بررسی در حد پایینی قرار داشته و محیط یاددهی-یادگیری برای اجرای این طرح در هنرستان های کشاورزی دو استان مناسب نبود در صورتی که میزان گرایش مربیان و هنرجویان نسبت به اجرای این طرح بالاتر از میانگین ارزیابی شده است. 

امکان سنجی, هنرستان کشاورزی, هوشمندسازی مدارس, آموزش کشاورزی