حسین ربیعی - Ph.D. Student, Development Economics, Faculty of Economics and Political Sciences, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
سیدمحمدعلی کفائی - Assistant Professor, Faculty of Economics and Political Sciences, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran

در این پژوهش فقر چندبعدی مناطق شهری ایران در دوره ۱۳۸۳ الی ۱۳۹۸ با استفاده از ۱۳ نماگر در ۴ بعد اندازه گیری شده است. ابتدا با استفاده از روش تحلیل تناظر چندگانه (MCA) وزن هر کدام از نماگرها تعیین می شود. سپس با روش آلکایر-فوستر و با استفاده از وزن های یاد شده، مرحله شناسایی و تجمیع فقر چندبعدی برای خانوارهای نمونه صورت می گیرد و شاخص های فقر به صورت سری زمانی و منطقه ای محاسبه می گردد. یافته ها نشان می دهد که در دوره ۱۶ ساله روند فقر چندبعدی به طورکلی نزولی و محدب است، اما در دو سال آخر نسبت سرشمار صعودی شده است. توقف روند نزولی و صعودی شدن شاخص های فقر چندبعدی بیان گر گسترش فقر، به خصوص پس از رکود تورمی ۱۳۹۷ است. بررسی منطقه ای هم نشان می دهد که کمترین و بیشترین مقدار نسبت سرشمار و سرشمار تعدیل شده فقر چندبعدی در مناطق شهری مربوط به استان های مازندران و سیستان و بلوچستان است. آزمون استواری و استنباط آماری یافته های فوق را تایید می کند. مقایسه وزن های حاصل از روش تحلیل تناظر چندگانه با وزن های برابر و تو در تو نشان گر آن است که این وزن ها نسبت به دو نوع دیگر، نسبت سرشمار کمتری حاصل می کنند و برای سیاست گذاری اقتصادی در شرایط کمبود منابع مفید تر هستند.

Multidimensional poverty, Alkire-Foster method, Multiple correspondence analysis method