آذر تابش - دانشجوی دکتری علوم اقتصادی، دانشکده اقتصاد و علوم اداری، دانشگاه اصفهان
مجید صامتی - دانشیار گروه اقتصاد، دانشکده اقتصاد و علوم اداری، دانشگاه اصفهان
سعید صمدی - دانشیار گروه اقتصاد، دانشکده اقتصاد و علوم اداری، دانشگاه اصفهان
مهرداد فرهادیان - Faculty of Engineering, University of Isfahan, Isfahan, Iran
غلامحسین کیانی - استادیارگروه اقتصاد، دانشکده اقتصاد و علوم اداری، دانشگاه اصفهان

هدف از نگارش این مقاله ارائه یک الگوی تعادل عمومی قابل محاسبه مالی پویا است که بتواند با تاکید بر بخش آب، آثار اقتصادی ساخت، تامین مالی و بهره برداری از پروژه زیربنایی شیرین سازی و انتقال آب خلیج فارس به معادن جنوب شرقی کشور را توسط بخش عمومی یا بخش خصوصی (با شیوه مشارکت عمومی خصوصی) مورد ارزیابی قرار دهد. بعد از طراحی مدل و شبیه سازی سناریوها نتایج حاصل بیان گر این واقعیت است که ساخت و بهره برداری از این پروژه، در صورتی که توسط بخش خصوصی صورت گیرد و تامین مالی آن از محل حذف یارانه آب و انتشار سهام در بازار سرمایه انجام شود، اثر مثبت بالاتری بر تولید ناخالص داخلی و رفاه اجتماعی نسبت به زمانی که توسط بخش عمومی و با تامین مالی از محل انتشار اوراق مشارکت یا وضع مالیات بر محصول آب صورت گیرد، خواهد داشت. به عبارت دیگر ساخت و بهره برداری از پروژه توسط بخش خصوصی از محل حذف یارانه آب و انتشار سهام در بازار سرمایه بدون افزایش بهره وری منجر به افزایش در تولید ناخالص داخلی به میزان ۰۲۲۴/۰ درصد خواهد شد، ولی در رفاه خانوار تغییر محسوسی ایجاد نخواهد کرد؛ اما در صورتی که با افزایش بهره وری همراه باشد، تولید ناخالص داخلی به میزان ۰۷۵۱/۰ و رفاه اجتماعی به میزان ۰۰۱۶/۰ درصد افزایش خواهد یافت. از طرف دیگر در صورتی که ساخت و بهره برداری توسط بخش عمومی و از محل انتشار اوراق مشارکت صورت گیرد؛ باعث افزایش تولید ناخالص داخلی به میزان ۰۱۷۵/۰ درصد و کاهش رفاه خانوار به میزان ۰۰۲/۰ درصد خواهد شد و اگر تامین مالی آن از محل وضع مالیات بر محصول آب باشد، تولید ناخالص داخلی به میزان ۰۱۰۸/۰ درصد افزایش و رفاه اجتماعی خانوار نیز به میزان ۰۰۰۴/۰ درصد کاهش می یابد.

تعادل عمومی قابل محاسبه مالی, تامین مالی, مشارکت عمومی خصوصی, شیرین سازی, انتقال آب بین حوضه ای