اسمعیل ابونوری - استاد اقتصادسنجی و آماراجتماعی، بخش اقتصاد، دانشگاه سمنان
جمال اسکندری - دانشگاه سمنان

یکی از اهداف اصلی هر جامعه دستیابی به شادمانی (مطلوبیت) است، که شادمانی تحت تاثیر متغیرهای مختلفی از جمله بیکاری و تورم قرار دارد. هدف این مقاله مقایسه اثرات تورم و بیکاری بر شادمانی در کشورهای عضو اتحادیه اروپا و ایران است. برای این منظور از داده های پانل (ترکیبی) برای سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۱ استفاده شده است. به منظور مقایسه میزان اثرگذاری تورم و بیکاری بر شادمانی، این متغیرها استاندارد شده اند. با برآورد مدل به روش پانل و اثرات ثابت نتایج حاصل نشان می دهد که اثرات بیکاری و تورم بر شادمانی منفی و معنادار است. اگر نرخ تورم و نرخ بیکاری هر یک به اندازه یک انحراف معیار افزایش یابد، شادمانی به ترتیب به اندازه ۰۴۴/۰ انحراف معیار و ۱۸۱/۰ انحراف معیار کاهش می یابد. مقایسه میان میزان اثرگذاری تورم و بیکاری بر شادمانی نشان می دهد که اثر بیکاری بر شادمانی بطور قابل توجهی بیشتر است (آزمون والد). علاوه بر این، اگر تولید ناخالص داخلی سرانه یک انحراف معیار افزایش یابد، باعث افزایش شادمانی به اندازه ۱۴۰/۰ انحراف معیار می شود.

شادمانی, تورم, بیکاری, تولید ناخالص داخلی, داده های پانل