عملکرد و فعالیتهای بنگاههای اقتصادی متاثر از عوامل متعددی است که میتوان آنها را در
دودسته کلی طبقهبندی نمود. دسته اول، عواملی است که در تسلط و قدرت بنگاهها بوده بهطوریکه
عملکرد و کارایی بنگاه بهطور مستقیم توسط آنها سنجیده میشود. دسته دیگری از عوامل خارج از اراده
و اختیار بنگاهها بوده که در این حالت مدیران و مالکان بنگاهها نمیتوانند این عوامل را تغییر داده یا بهبود
بخشند. در ادبیات اقتصادی، بخشی از این عوامل که بهبود آنها موجب سهولت تولید و ایجاد اشتغال
شناخته شدهاند.)مکیان و همکاران، » فضای کسبوکار « میشوند، تحت عنوان ۱۳۹۲ )
به کلیه عوامل موثر بر کسبوکار بنگاههای اقتصادی که خارج از کنترل و تسلط بنگاهها « بدین ترتیب
میباشند فضای کسبوکار اطلاق میگردد. بهبود فضای کسبوکار در کشورها عاملی مهم در راستای
افزایش رشد اقتصادی آنها به شمار میآید. الزام بهبود شرایط کسبوکار در کشورها دانستن نقاط ضعف و
قوت فضای کسبوکار آنها است. بر اساس مطالعات صورت گرفته در فضای کنونی اقتصاد ایران موانعی
بر سر راه فعالان اقتصادی و سرمایهگذاران وجود دارد که برطرف شدن آنها از بار مشکلات فضای
فرشته عبدالهی و دیگران، (». کسبوکار کشور میکاهد ۱۳۹۲ )
تا به امروز شاخصهای متعددی توسط سازمانهای مختلف بینالمللی بهمنظور تحلیل و بررسی «
فضای کسبوکار ارائهشده است. ازجمله این شاخصها میتوان به شاخصهای مجمع جهانی اقتصاد، بنیاد
هریتج، موسسه فریزر، سازمان دیدهبانی جهانی کارآفرینی G.E.M ، شاخص رقابت جهانی، شاخص توسعه
انسانی و موسسه کار و تامین اجتماعی اشاره کرد؛ اما در این میان شاخص بهبود یا سهولت فضایکسبوکار به دلیل ماهیت شکلگیری، دارای رویکرد جدید و منحصربهفردی است که با عنوان
» تسهیل فرایند کسبوکار ۱ از سال ۲۰۰۳ ». در دستور کار بانک جهانی قرار گرفت ) رئیس زاده، ۱۳۹۲ )