کیان کجوری - دانشجوی کارشناسی حقوق، موسسه آموزش عالی آپادانا، شیراز، ایران.

در سه دهه اخیر، نقش حقوق مالکیت فکری، نقش پررنگی به خود گرفته و از این رو در سر تا سر دنیا ماهیت عملی پیدا کرده است. حقوق مالکیت فکری عموما توسط دولت ها حمایت می شود تا کارهای خلاقانه و مارک های تجاری را ترویج کنند و در عین حال انگیزه تحقیق و توسعه را با هدف تقویت نوآوری فراهم کنند. از آنجایی که حمایت اعطا شده به شکل قدرت بازار، مبتنی بر مالکیت معنوی است که اغلب منجر به قیمت گذاری بالاتر می شود و برای مصرف کنندگان هزینه دارد. قوانین مالکیت معنوی باید به گونه ای طراحی شوند که تعادلی بین ایجاد انگیزه برای نوآوری یا خلاقیت و هزینه انحصار بازار ایجاد کنند و بی شک بدون وجود قوانینی برای حفاظت از آثار و سرازیری دانش در سطح جهانی به وسیله وجود فناوری نوین که قابلیت بهره برداری علمی و توسعه اقتصادی دارد، یک سیستم مالکیت فکری که به خوبی طراحی شده باشد می تواند وسیله ای قدرتمند برای رشد اقتصادی و توسعه انسانی باشد. انباشت دانش با بهره برداری از آن بدون شک عامل اصلی توسعه اقتصادی اجتماعی در قرن بیست و یکم است و نمی توان بر نقش مالکیت معنوی در اقتصاد دانش بیش از حد تاکید کرد. این توضیح می دهد که چرا دولت ها در سراسر جهان دائما در حال توسعه سیستم های مالکیت فکری هستند که به نیازهای صنایع تولیدکننده دانش و اهداف ملی و توسعه ای آن ها پاسخ می دهند.

حقوق، توسعه اقتصادی، کشورهای در حال توسعه، مالکیت فکری و تجارت جهانی