معصومه محمودی - دانش آموخته ی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبائی

در نقد ساختگرایی یکی از مولفه های اساسی روایت، زمان است و در میان روایت‌شناسان، ژرار ژانت سه رابطه‌ی زمانی ترتیب، دیرش و بسامد را میان زمان متن و زمان داستان مطرح می‌کند. نگارنده در این مقاله مولفه‌ی زمان را از منظر روایت شناسی در داستان انگار گفته بودی لیلی اثر سپیده شاملو، مورد بررسی قرار داده و نقش آن را در شکل‌گیری روایت داستان و ایجاد ارتباط میان متن و خواننده نشان داده است. کوشش نویسنده‌ی مقاله بر آن بوده که بر اساس نظریه‌ی ژانت نشان دهد عنصر زمان در داستان مورد نظر چگونه به کار رفته و مولف به عنوان یک داستان‌نویس در مسیر حرکت از زمان تقویمی به زبان متن چگونه و تا چه حد در عرصه‌ی زمان و کنش به گزینش‌های مختلف دست یازیده است و این گزینش‌ها و نوع خاص زمان‌بندی از نظر اصول داستان‌پردازی چه ارتباط مستقیم و معناداری با محتوای رمان دارد.

روایت، زمان، ژانت، ترتیب، دیرش، بسامد، انگار گفته بودی لیلی، سپیده شاملو